خلاصة:
شکار حیوانات مختلف یکی از نخستین استراتژی‌هایی بود که بشر برای تامین غذای خود از آن بهره برد و توانست بقای خود را از راه شکار در دسته‌های کوچک تامین کند و چنان در این راه مهارت پیدا کرد که توانست حیوانات بزرگ را نیز شکار کند. شکار مستلزم مهارت‌های متعددی مانند ردگیری، تعقیب و کشتن شکار است. به‌همین دلیل بخش مهمی از مطالعات انسان‌شناختی و قوم باستان‌شناختی را به خود اختصاص داده است. از سویی شکار به‌دلیل ماهیت آن یک شیوه معیشتی وابسته به منابع طبیعی بود و بشر بر آن کنترلی نداشت. این عامل بر جمعیت گروهای انسانی تاثیر مستقیم داشت. پس از تحولات فن‌آوری و اهلی‌سازی که خود متاثر از شکار بود، شکار اهمیت خود را از دست داد. علی‌رغم این‌که تمام جنبه‌های شکار تخصصی شده بود، ولی پس از آن نتوانست به‌عنوان یک شیوه معیشت مستقل ادامه یابد. مطالعه روش‌های مختلف شکار در میان ایل کلهر در شهرستان ایوان و این‌که چه حیواناتی برای چه مقاصدی شکار می‌شدند و چه راه‌کارهایی در منطقه برای حفظ و بقای منابع طبیعی به‌کارگرفته شده است، همچنین وسایل و ابزارآلات شکار که مردمان این منطقه امروزه و تا چند دهه پیش به‌کار می‌گرفتند، اطلاعات ارزنده‌ای از سیستم شکار از دوران پارینه سنگی تا همین اواخر را در اختیار ما قرار می‌دهد.
ملخص الجهاز:
"قوم باستان شناختی راه کارهای شکار حوزه رود گنگیر ایوان ، در غرب زاگرس مرکزی علی نوراللهی ١، حسن طلایی ٢، بهمن فیروزمندی شیره جینی 3 (تاریخ دریافت : ١٣٩٣/١٠/١٢، تاریخ پذیرش : ١٣٩٤/٧/٢٩) چکیده شکار حیوانات مختلف یکی از نخستین استراتژی هایی بود که بشر برای تأمین غـذای خـود از آن بهره برد و توانست بقای خود را از راه شکار در دسته های کوچک تـأمین کنـد و چنـان در این راه مهارت پیدا کرد که توانست حیوانات بزرگ را نیز شکار کند.
مطالعه روش های مختلف شکار در میان ایل کلهر در شهرستان ایوان و ایـن کـه چـه حیوانـاتی برای چه مقاصدی شکار می شدند و چه راه کارهایی در منطقه برای حفظ و بقای منـابع طبیعـی به کارگرفته شده است ، همچنین وسایل و ابزارآلات شکار که مردمان ایـن منطقـه امـروزه و تـا چند دهه پیش به کار می گرفتند، اطلاعات ارزنده ای از سیستم شکار از دوران پارینه سـنگی تـا همین اواخر را در اختیار ما قرار می دهد.
مطالعات قوم باستان شناختی و انسان شناختی ٢ متعددی در حوزه زاگـرس مرکـزی و منـاطق هم جوار آن صورت گرفته است از جمله کارول کرامر٣ (١٩٨٢)، پتـی جـو واتسـون ٤ (١٩٧٩)، سکندر امان اللهی بهاروند (١٩٧٥)، فرانک هـول (١٩٧٨)، آلـن زاگـارل ٥ (١٩٨٢،١٩٧٥)، اینگـه دیمانت مورتنسن ٦ (١٩٩٣)، کامیار عبـدی و همکـاران (٢٠٠٣)، عبـاس علیـزاده (١٣٧٨)، کـه بیشتر حول محور کوچ نشینان و جوامع روستایی این منطقه انجام شده و جز دیمانت مورتنسن (١٩٩٣) که ابزارها و تله های شکار را در زاگرس توصـیف کـرده ، در بـاقی آن هـا تـوجهی بـه موضوع و شیوه های شکار نشده است ؛ بنابراین می توان بیان کرد در ایـران تـاکنون شـیوه هـای شکار از منظر قوم باستان شناسی مورد مطالعه جدی واقع نشده است ."
(
, 
, 
)
