خاطره؛ جمال الدین مساوات؛ یادی از یک معلم فرهیخته مقالة

"مطلبی که در زیر می‌نویسم یکی از خاطرات خوش من و درعین‌حال یکی از اعمال انسان‌دوستانه و بزرگ‌منشانه‌ای است که از آن مرحوم دیدم جریان از این قرار است: همسر من که دبیر زبان انگلیسی بود مطابق ماده ٦ انتقال همسران کارمندان دولت می‌بایست بدون دردسر و در اسرع وقت به محل خدمت همسرش منتقل می‌شد. با شوق و شعف پرسیدم: قربان این حکم را چگونه به‌دست آوردید؟ ایشان مرا به نشستن دعوت کرد و خودش هم به‌جای نشستن در پشت میز ریاست در کنار من نشست و گفت: آقای نیوشا! ابتدا فکر کردم به‌دلیل انتقال و عدم وصول دو سه ماه حقوق مشکل مالی دارید ولی بعد که فهمیدم موضوع انتقال همسرتان به تهران است فورا‌ به اداره کل استان رفتم و با آقای دکتر منتظری، مدیرکل، که از شاگردان سابق من است موضوع را در میان گذاشتم و چون اسم خانم شما را نمی‌دانستم از پرونده شما که درخواست انتقال به تهران را پرکرده بودید اسم ایشان را پیدا کردیم و گفتم که من اینجا می‌نشینم و تا زمانی‌که کارهای این انتقال تمام نشده نمی‌روم!"