خلاصة:
رشد بی رویه شهر اهواز در دهه های اخیر و تغییر ساختار اکولوژی آن ، اختلاف ساختاری مهمی را در سیمای طبیعی و شهری از جمله جدا شدن پهنه های فضای سبز و کاهش فضاهای مذکور را به دنبال داشته است . مولفه های کیفیت طراحی شهری شامل سه مولفه کیفیت عملکردی، کیفیت تجربی -زیبایی شناختی و کیفیـت زیسـت محیطـی می باشند. از میان این سه مولفه ، مولفه زیست محیطی با توجه به بحران های اکولوژیکی کنونی اهمیت ویژه ای می یابد. این مولفه در بعد خرد آن در برگیرنده مقولاتی همچون تنظیم اقلیم خرد فضاهای شهری و در بعد کلان دغدغه پایداری زیست محیطـی را دارد. روش پژوهش استفاده از شاخص پوشش گیاهی از طریق ماهواره لندست مربوط به سالهای ١٩٧٣ تا ٢٠١٣ می باشد. نتایج این پژوهش نشان داد که برای ایجاد تعادل در مناطق شهری ، نگهداری از فضای سبز حاشیه و مرکز شهر، ساحل رودخانه کارون و باغات شهر نیاز می باشد.
The irregular growth of the city Ahvaz and change of ecologic structure in the recent decades has caused
important structural differences in natural vision of city. The components of urban design quality comprise of
three components of operative, experimental-aesthetics and environmental quality. Out of these three
components, environmental component, regarding current ecological crisis has significant importance.
Methodology of research is usage of Normalized Difference Vegetation Index through Landset satellite since
1973 until 2013. Results of research indicated that, for preserving balance in urban area, maintenance of green
space, Karoun river littoral and gardens in the city is necessary
ملخص الجهاز:
"/ شکل ٨ : روند ت¤ییرات طبقه تراکم ضعیف پوشش گیاهی در بررسی ت¤ییرات کیفی فضای سبز محدوده شهر اهواز(نگارنده ) شکل فوق نشان می دهد که در بازه زمانی سالهای ١٩٧٣ تا ٢٠١٣ میلادی، تغییرات طبقه تراکم ضعیف پوشش گیاهی ابتدا روندی نسبتا صعودی داشته و سپس به روندی نزولی بین سالهای ١٩٩٠تا ٢٠٠٥ پیداکرده و از سال ٢٠٠٥ تا ٢٠١٣ به شدت روندی رو به افزایشی را داشته است .
/ شکل ٩ : روند ت¤ییرات طبقه بدون پوشش گیاهی در بررسی ت¤ییرات کیفی فضای سبز محدوده شهر اهواز(نگارنده ) در شکل فوق نیز روند صعودی تغییرات وسعت بدون پوشش گیاهی در فاصله سالهای ١٩٧٣ تا ٢٠١٣ نشان داده شده است که نتیجه آن افزایش طبقه مذکور از حدود ٣٤٨ هکتار در سال ١٩٧٣ به حدود ٢١٠٧٦ هکتار در سال ٢٠١٣ می باشد.
٤-٥- جمع بندی نتایج مربو به شاخ پوشش گیاهی از سال ١٩٧٣ تا ١٣٢ با بررسی شکل (١٠) و همچنین شکل های فوق مشخص می شود که طبقه تراکم بالای پوشش گیاهی روندی رو به افزایش را داشته که با توجه به بازدیدهای میدانی در منطقه ، مشخص شد که این طبقه در برگیرنده پارک های ساحلی و فضای سبز شهری به منظور رفاه ساکنین شهر اهواز بوده است ."