گفته ها و نوشته ها میخانه ی عشق بدین دردم طبیبی مبتلا کرد که درد هر دو عالم را دوا کرد خوشا حال کسی کاندر ره عشق سری درباخت یا جانی فدا کرد چنین صیاد مستغنی ندیدم که ما را صید خود کرد و رها کرد در میخانه بررویم گشادند مگر میخواره ای بر ما دعا کرد صفائی تا مرید می کشان شد عبادتهای پیشین را قضا کرد «حاج ملا احمد نراقی» هدیه ی خداوند به پیروان امیرالمومنین (ع) جابربن عبدالله انصاری گوید: روزی در حضور پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم بودم که روی مبارک را به علی بن ابی طالب علیه السلام کرد و فرمود: یا ابا الحسن مژده ات ندهم؟ عرض کرد: بفرمائید یا رسول الله.
آنها در جواب گفتند: اموات ما نیز مانند ما عمری طولانی داشتند ولی روش ما این است که از ایام زندگانی خود، آنچه برای تحصیل علم و دانش و تکمیل نفس گذرانیم، از عمر خود شماریم و بقیه را باطل و بیهوده دانیم پس هر که از ما درگذرد، آن مقدار زمان را حساب کنند و بر قبر او نویسند که با علم و دانش بوده است.
(
, 
, 
)
