اگر واقعا انسان، خدا را مالک بداند، کوچکترين منتي نبايد بر سائل و فقير بگذارد چه اينکه اين سائل نيست که صدقه را از ما دريافت مي‌کند، بلکه اين پروردگار است؛ همو که خود به ما لطف کرده و پول را به دست ما داده است، اکنون، پول را با طيب خاطر بايد به او برگردانيم؛ با اين حال، خداوند در برابر بازگرداندن پول خودش به خودش، اينچنين ما را موردلطف و عنايت بيشتر قرار مي‌دهد که هم در دنيا و هم در آخرت رو سفيد باشيم.
حال اگر کسي با اين چند توماني که در حقيقت مال خودش نيست، بلکه يک واسطه بيشتر نمي‌باشد و اين پول را دارد به صاحب اصليش باز مي‌گرداند، بخواهد منتي بر سائل بگذارد يا زخم زبان به او بزند، در حقيقت منت بر خدا نهاده است، و اين کار او نه تنها ارزش ندارد که بي‌گمان بسيار نکوهيده است.
(
, 
, 
)
