سرمقاله - مجلة معرفت افتتاحية

"مدیریت دینی به معنای این است که در اداره جامعه انسانی و تدبیر امور آدمیان، انسان شناسی دینی و وحیانی را لحاظ کنیم، ارزش ها و ضد ارزش هایی را که دین درباب انسان مطرح کرده است مورد توجه قرار دهیم، در کنار حیات طبیعی و دنیوی انسان، حیات اخروی او را نیز مد نظر داشته باشیم، در برنامه ریزی های کلان و در عرصه اداره امور حیات بشر، کمال نهایی او را که همان قرب الهی است از یاد نبریم. پس تفاوت عمده مدیریت دینی با مدیریت غیر دینی، در نحوه نگرش به انسان و جهان و گزینش معیار و ملاک برای رشد و کمال و توسعه جامعه انسانی است. به نظر ما تفاوت انداختن بین مدیریت دینی و مدیریت عقلانی از این طریق که مدیریت دینی را رازآلود و اسرارآمیز و مدیریت عقلانی را، مدیریتی راز زدایی شده قلمداد کنیم، نادرست و غیر واقعی است."