دموکراسی در خانواده مقالة

"امروز این یک‌ مسئله حتمی است که وقتی می‌خواهیم برای بچه‌ی‌ هفت ساله‌مان تخت‌خواب نو بخریم،او را با خود به‌ فروشگاه ببریم و یا زمانی که برایش شلوار جین‌ می‌خریم،او را در تصمیم‌گیری آزاد بگذاریم و بالاخره‌ امروزه دیگر هیچ‌کس بی‌توجه به نظر کودکانش مسیر راه گردش آخر هفته یا چگونگی رنگ پرده‌های‌ اتاق نشیمن را انتخاب نمی‌کند،این به هیچ وجه به این‌ معنی نیست که ما همیشه تصمیمات را به آن‌ها واگذار کنیم،بلکه می‌گویم باید از آن‌ها نظرخواهی کنیم و به‌ خوبی به دلائل و استدلال‌های آن‌ها گوش داده و نظرات خود را در مقابل ارائه دهیم. اما جدا از بحث دموکراسی،آیا واقعا باید صبر می‌کردیم تا بنه دیکت شروع به شکایت و ناله و گریه‌ می‌کرد؟و یا برای جلب توجه ما مجبور می‌شد چند مکعب لگو را در استکان چای‌مان بیندازد؟یا این که‌ باید برحسب قاعده صبر می‌کردیم؟ در اصل این همان موقعیت لئونارد،همسایه‌ جدیدمان است."