ملخص الجهاز:
"روشهای مورد استفاده در جدول به شرح زیر طبقهبندی میشود: روش پرداخت زمان رفتن در واقع یک روش اکچوئری نیست،زیرای برای مزایای آتی بازنشستگی اعضا در دوره ارائه خدمت هیچ ذخیرهای منظور نمیشود.
به عنوان نمونه،اگر طرح مزایای ماهانهای معادل 2/5 میلیون ریال در هرسال خدمت منظور کند،هزینه عادی کارمند خاص برای آن سال ارزش فعلی(که معمولا بابت خروج از طرح و یا مرگومیر قبل از بازنشستگی تعدیل میشود)یک مستمری ماهانه 2/5 میلیون ریالی است که انتظار میرود از تاریخ پیشبینی شده بازنشستگی تا پایان عمرش پرداخت گردد.
این روش فرض میکند که: (1)هریک از کارکنان در زمان استخدام وارد طرح میشوند (سن ورود)،و (2)کمکها بر این مبنا از سن ورود تا تاریخ ارزیابی (به تصویر صفحه مراجعه شود) اکچوئری صورت میگیرد(کمکها مبالغ یکنواخت هستند که اگر با نرخ بازده مورد استفاده انباشته شوند،در زمان بازنشستگی کارمند معادل ارزش فعلی مزایای بازنشستگی او خواهد بود).
طبق استاندارد حسابداری 72،ایران ارزش فعلی مزایای بازنشستگی مبتنی بر اکچوئری باید براساس پرداختهای مورد انتظار طبق شرایط طرح،با توجه به سنوات خدمت اعضا تا تاریخ مورد نظر و سطوح حقوق و مزایای جاری اعضا محاسبه شود،لذا این روش متناسب با استاندارد ایران است.
این محاسبه برای هر سال از فرمول زیر بدست میآید: (3)(به تصویر صفحه مراجعه شود) که: PVRBx :ارزش فعلی مزایای پیشبینی شده بازنشستگی سن x بر مبنای حقوق پیشبینی شده(که ماخذ محاسبه مزایای بازنشستگی قرار میگیرد)و سنوات خدمت(تعدیل شده برای احتمال زنده بودن)."