خلاصة:
هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر فعالیت ورزشی تناوبی شدید در شرایط هایپوکسی نورموباریک و نورموکسی بر پاسخ اینترلوکین-6 (IL-6) سرم و ارتباط آن با گلوکز در مردان جوان غیر ورزشکاربود. 9 جوان غیرفعال داوطلب، با میانگین سنی 5/ 0±6/ 24 سال، وزن 9/ 4±9/ 72 کیلوگرم و قد 3/ 5±8/ 174 سانتیمتر در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنیها برنامه فعالیت اصلی را به مدت 30 دقیقه شامل 10 تکرار 1 دقیقهای با بار کار 80 درصد Wmax روی چرخ کارسنج در شرایط هایپوکسی نورموباریک (اکسیژن برابر 3/15 تا 5/ 15 درصد برابر ارتفاع 2500 متر) و بعد از یک هفته در شرایط نورموکسی اجرا کردند. بین هر کدام از تکرارها برای بازگشت به حالت اولیه، شدت فعالیت به 50 درصد Wmax کاهش داده شد. در جلسه آزمون، برای سنجش میزان سرمی IL-6 و گلوکز، هر بار 2 میلیلیتر خون در زمانهای مختلف (قبل، بلافاصله بعد و دو ساعت بعد از اجرای فعالیت)، از ورید بازویی آزمودنیها جمعآوری شد. برای تحلیل دادهها از روش آماری تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شد. سطوح سرمی IL-6 آزمودنیها بلافاصله و دو ساعت بعد از فعالیت در شرایط هایپوکسی و نورموکسی کاهش غیرمعناداری را نشان داد (0.05>P). همچنین ارتباطی بین میزان سرمی IL-6 و گلوکز، بین این دو شرایط مشاهده نشد (0.05>P). با توجه به نتایج پژوهش میتوان گفت اجرای فعالیت تناوبی شدید اختلالی در عملکرد دستگاه ایمنی در مردان جوان غیرورزشکار ایجاد نمیکند، اما با توجه به تاثیر شدت، مدت، نوع فعالیت ورزشی و درجه هایپوکسی روی میزان پاسخ ایمنی بهتر است در ارائه فعالیتهای ورزشی شدید برای جوانان غیر ورزشکار دقت بیشتری کرد.
ملخص الجهاز:
دانشیار دانشگاه گیلان تاریخ دریافت:20/05/1392 تاریخ پذیرش: 07/11/1392 چکیده هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر فعالیت ورزشی تناوبی شدید در شرایط هایپوکسی نورموباریک و نورموکسی بر پاسخ اینترلوکین-6 (IL-6) سرم و ارتباط آن با گلوکز در مردان جوان غیر ورزشکار بود.
آزمودنیها برنامه فعالیت اصلی را به مدت 30 دقیقه شامل 10 تکرار 1 دقیقهای با بار کار 80 درصد Wmax روی چرخ کارسنج در شرایط هایپوکسی نورموباریک (اکسیژن برابر 3/15 تا 5/15 درصد برابر ارتفاع 2500 متر) و بعد از یک هفته در شرایط نورموکسی اجرا کردند.
شواهد پژوهشی نشان میدهد عوامل استرس زا (به عنوان مثال؛ هایپوکسی، فعالیت ورزشی، کمبود کالری) ممکن است باعث شروع یک پاسخ حاد شود که توسط تغییرات در پاسخهای ایمنی و التهابی، از جمله افزایش غلظت سطوح سرمی 3 IL-6، 4 TNF-α و 5 CRP مشخص میشود (2،4).
بنابراین، با توجه به نتایج متناقض در مورد شدت، نوع و همچنین شرایط مختلف محیطی و تأثیر آن بر دستگاه ایمنی، پژوهش حاضر در نظر دارد اثرات یک جلسه فعالیت تناوبی شدید را در دو حالت هایپوکسی و نورموکسی بر IL-6 و ارتباط آن با گلوکز سرم در مردان جوان غیر ورزشکار مورد بررسی قرار دهد.
نتایج این آزمون نشان داد بین مقادیر سرمی IL-6 و گلوکز پس از یک جلسه فعالیت ورزشی تناوبی شدید کوتاهمدت در شرایط نورموکسی و هایپوکسی اختلاف معناداری مشاهده نشد.
نتایج این آزمون نشان داد بین مقادیر سرمی IL-6 پس از یک جلسه فعالیت ورزشی تناوبی شدید کوتاهمدت در شرایط نورموکسی و هایپوکسی اختلاف معناداری مشاهده نشد.