ملخص الجهاز:
"با توجه به اینکه عمل صالح و مشتقاتش بیشتر از 87( 2 ) مرتبه در قرآن ذکر شده است و همة آنها همراه با«آمنوا» و یا «هو مؤمن» یا نظیر آن میباشند، بدون شک عمل صالح در نزد خداوند در صورتی مؤثر و مقرب استکه توأم با ایمان به خدا باشد و در غیر این صورت ارزش خود را از دست میدهد.
بنابراین «بر»، در واقع «عمل صالح» است، اما عملی که همراه با تظاهر به نیکی و رعایت ظواهر افعال باشد، «بر» نامیده نمیشود( 5 )؛ از اینرو خداوند متعال میفرماید: ([و لکن البر من آمن بالله و الیوم الآخر و الملائکة و الکتاب و النبیین و آتی المال علی حبه ذوی القربی و الیتامی و المساکین و ابن السبیل و السائلین و فی الرقاب و أقام الصلاة و آتی الزکاة و الموفون بعهدهم إذا عاهدوا و الصابرین فی البأساء و الضراء و حین البأس])؛( 6 ) «بلکه نیکی (نیکوکار) کسی است که به خدا و روز رستاخیز و فرشتگان و کتاب (آسمانی) و پیامبران ایمان آورده، مال خود را با همه علاقهای که به آن دارد، به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه و سائلان و بردگان انفاق میکند، نماز را به پا میدارد و همچنین کسانی که به عهد خود ـ به هنگامی که عهد بستند ـ وفا میکنند و در برابر محرومیتها و بیماریها و در میدان جنگ، استقامت به خرج میدهند..."