کیستی تو؟... - مجلة مطالعات قرآنی نامه جامعه مقالة

"هنوز شانه‌های ما به سنگینی این همه درد عادت نکرده است! چند منزل با سرهای بریده قرآن خواندی؟ چند منزل کبوترهای کوچکت را زیر پر و بال گرفتی و تازیانه‌ها بر شانه‌هایت فرود آمدند؟ چند منزل یاد مدینه و کوچه‌های آن افتادی؟ چند منزل را طشت، زیر پاره‌های جگر برادر گرفتی؟ چند منزل فرق شکافته پدر را گریستی و شانه‌های کبود مادر را مویه کردی؟... زیبایی مگر چه بود؟ جز دستانی که در طلب عشق به رود می‌رسند و جان در راهش می‌شویند؟ جز چشمانی که چون در آینه آب هویدا می‌شوند، به یاد تشنه لبی برادر می‌افتد و آب بر آب می‌ریزد و همچنان تشنه، عاشق می‌ماند؟ زیبایی چیست مگر؟ جز خورشیدی که بر نیزه قرآن خواند، جز کودک شش ماهه‌ای که با بال شهادت پرواز کرد یا جز هفتاد و دو لاله که در راه هدف‌شان شهید شدند؟... گفتی فقط زیبایی و بدنت هنوز زیر سوزش گرما بود؛ تنت کبود و دلت خون..."