پای مکتب علی علیه السلام مقالة

"خداوند، به بندگان خودش هشدار و آن‌ها را از گناه و نافرمانی، بیم داده است، ولی اگر خداوند چنین بیم و هشداری هم نداده بود و اگر انسان آسوده‌خاطر بود که به خاطر گناهانش کیفر و مجازات نخواهد شد، باز هم حق نداشت نعمت‌های خداوند را تباه کند؛ یعنی در برابر نعمت‌های دیدن، شنیدن، بوئیدن، حرکت کردن، تپیدن قلب، تنفس ریه‌ها، اندیشیدن، داشتن توانایی انجام کارهای گوناگون و هزاران نعمت دیگر، انسان باید قدرشناس باشد و به شکرانه این نعمت‌های بزرگ و با ارزش، هرگز مرتکب گناه و نافرمانی خداوند نشود؛ همان که علی(علیه السلام) فرمود: «لو لم یتوعد الله علی معصیته لکان یجب الا یعصی شکرا لنعمه( 4 )؛ اگر خدا بر گناهان وعده عذاب هم نمی‌داد، لازم بود به خاطر سپاسگزاری از نعمت‌هایش نافرمانی نشود»."