خلاصة:
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آموزش گروهی به شیوههای رفتاری و رفتاری شناختی بر عزت نفس دانشجویان خوابگاه دانشگاه اصفهان بوده است. به منظور دستیابی به این هدف 30 نفر از دانشجویان خوابگاه از طریق نمونهگیری داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه(دو گروه آزمایش و یک گروه گواه)قرار گرفتند.گروههای آزمایشی بهطور جداگانه به مدت 8 جلسه آموزش شناختی-رفتاری و رفتاری عزت نفس دیدند.ابزار این پژوهش آزمون عزت نفس الیس پوپ است که پایایی و روایی آن تأیید شده است. نتایج تحلیل واریانس حاکی از اثربخشی شیوههای مختلف آموزش و
ملخص الجهاز:
"روش نمونهگیری به صورت داوطلب بوده است به این طریق که در بین دانشجویان خوابگاه دانشگاه اصفهان 03 نفر داوطلب به عنوان نمونه از طریق مصاحبه انتخاب شدند و سپس از طریق قرعهکشی 01 نفر در گروه آزمایشی اول(گروه شناختی رفتاری)و 01 نفر در گروه آزمایشی دوم(گروه رفتاری) و 01 نفر در گروه گواه قرار گرفتند.
روش اجرای پژوهش متغیر مستقل در این پژوهش شامل 8 جلسهء آموزش گروهی عزت نفس برای دو گروه آزمایشی به شیوههای رفتاری شناختی و رفتاری بود که به صورت آموزش گامبهگام در 8 جلسه و همراه با دو دفترچه راهنمای دانشجو و دفترچه راهنمای مربی تنظیم و اجرا شد.
جدول 5-تحلیل واریانس چند متغیره مربوط به تأثیر شیوههای درمانی بر عزت نفس (به تصویر صفحه مراجعه شود) 0/0000-سطح معناداری 2-درجه آزادی همانطور که از جدول 5 استنباط میشود هر دو شیوهء آموزشی رفتاری و رفتاری شناختی در افزایش عزت نفس دانشجویان دختر مؤثر بودهاند ولی مشخص نمیکند که تأثیر کدام یک بر دو متغیر یاد شده بیشتر است،بنابراین برای مشخص کردن این مسأله از آزمون تعقیبی LSD استفاده شد که نتایج آن در جدول 6 آمده است.
جدول 6-آزمون تعقیبی جهت بررسی تفاوت میانگینهای چندگانه عزت نفس (به تصویر صفحه مراجعه شود) براساس جدول 6 نتیجهگیری میشود که شیوهء رفتاری شناختی در افزایش عزت نفس دانشجویان دختر مؤثرتر از شیوهء رفتاری بوده است و تفاوت معناداری بین شیوهء رفتاری و رفتاری-شناختی وجود دارد.
نتایج پژوهش نشان داد که آموزش شناختی-رفتاری و رفتاری عزت نفس دانشجویان را افزایش میدهد،که این نتیجه با پژوهشهای الیس پوپ،کان،اسپیرمن و هاشمی همخوانی دارد."