قرآن و عترت راه رستگاری خطاب!

بالاخره باید ملتفت باشیم قرآن را یاد بگیریم، الفاظش را یاد بگیریم که از غلط، محفوظ باشد. از خدا بخواهیم که از قرآن ما را جدا نکند، همچنین از خدا بخواهیم ما را از عترت جدا نکند که عترت با قرآن است و قرآن هم با عترت است، اگر کسی یکی از این دو تا را نداشته باشد، هیچ کدام را ندارد. از آزار به غـیـر حـق، بـدش می‌آید؛ از احسان به حق در جایش، خوشش می‌آید، همه این‌ها را می‌داند و ما هم می‌دانیم که او این دستور را داده و این‌ها را می‌داند و می‌بیند، آیا این کار[ها] را می‌کنیم؟ آدم جلوی یک نفر آدم عادی هر گونه معصیت نمی‌کند، با اینکه شخص عادی است، شاید قدرت من از قدرت او بیشتر باشد نتواند به من [کاری کند]، اما همین قدر به من بدبین می‌شود، با من بد می‌شود، یک وقتی اگر فرصت پیدا کرد کار ما را تصفیه می‌کند.