مقایسه کلومیپرامین، هیدروکسی زین و رفتار درمانی در درمان تریکوتیلومانیا مقالة

به منظور بررسی تأثیر درمانی سه روش استفاده از کلومیپرامین،استفاده از هیدروکسی‌زین و شیوه رفتار درمانی در درمان‌ تریکوتیلومانیا 15 مراجع 5 ساله و بالاتر(4 مرد،11زن)با میانگین سنی 3/19 سال در 3 گروه 5 نفری،به مدت شش هفته‌ مورد بررسی قرار گرفتند.ابزار مورد استفاده در این پژوهش را سه پرسشنامه روزنگار تعداد موهای کنده شده،روزنگار عمل‌ کندن مو،و مقیاس مطابقت دیداری تشکیل داده است.داده‌های پژوهش به کمک آزمون t و تحلیل واریانس و با بهره‌گیری از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که در گروه رفتار درمانی بیش از دو گروه دیگر شدت اختلال‌ کاهش یافته و این تفاوت از نظر آماری معنی‌داری بوده است.از نظر کاهش تعداد موهای کنده شده،روش رفتار درمانی بیش از دو روش دیگر موفق بوده است،اما تفاوت موجود از نظر آماری معنی‌دار نبوده است.درمان کلومیپرامین مؤثرتر از درمان با هیدروکسی‌زین بود،گرچه تفاوت بین این دو نیز از نظر آماری معنی‌دار نبوده است.

"نتایج نشان داد که در گروه رفتار درمانی بیش از دو گروه دیگر شدت اختلال کاهش یافته و این تفاوت از نظر آماری معنی‌داری بوده است. رشد مجدد موها بدون تغییرات زنگ‌دانه‌ای می‌باشد(کاپلان و سادوک،1995)تاکنون درمانهای غیر دارویی چندی برای درمان این اختلال معرفی گردیده است:روش متوقف کردن فکر در سال 1963 توسط تایلور4 (1963)روش ایجاد بیزاری توسط بایر5 (1972)روش معکوس‌سازی عادت توسط نان- آزرین6 در 1973(تی‌نس7 ،ویمستید8 ،1992) روش رفتارهای انقباضی توسط استابلر9 ،وارانت10 در 1974،روش تقویت مثبت توسط اوانز11 (1979)و چندین روش رفتار درمانی دیگر. جدول 2-مقایسه میانگین موهای کنده شده پیش و پس از درمان (به تصویر صفحه مراجعه شود) مقایسه میانگین شدت(جدول 3)،همچنین تعداد موهای کنده شده در سه روش درمانی تفاوت معنی‌داری را نشان نداد؛هرچند کاهش شدت و کاهش تعداد موهای کنده شده در روش معکوس‌سازی رفتاری بیش از دو روش دیگر بود."