بررسی همبودی اختلالهای خلقی و اضطرابی در معتادان جویای درمان و افراد بهنجار مقالة

مؤلف: پرویزی فرد، علی اکبر ؛ بیرشک، بهروز ؛ عاطف وحید، محمدکاظم ؛ شاکری، جلال ؛

روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران تابستان و پاییز 1380 - شماره 25 و 26 ، العلمية - البحثية (Ministry of Health/ISC (‎10 صفحة - من 45 إلی 54 )

الکلمات المفتاحية: اعتیاد اختلالهای خلقی همبودی مرضی اختلالهای اضطرابی معتادان بستری‌ اضطراب اختلال افراد بهنجار

خلاصة:

هدف:هدف پژوهش حاضر،بررسی همبودی مرضی اختلالهای خلقی و اضطرابی در معتادان بستری و مقایسه آن با افراد بهنجار بود.روش:در این پژوهش،50 نفر معتاد بستری در یک مرکز درمانی غرب کشور با 50 نفر آزمودنی بهنجار که‌ از نظر برخی ویژگیهای جمعیت‌شناختی با یکدیگر همتا شده بودند مورد مصاحبه و ارزیابی تشخیصی قرار گرفتند.ارزیابی‌ و تشخیص همبودی اختلالهای خلقی و اضطرابی در معتادان خود معرف دست‌کم دو هفته پس از بستری شدن بیمار و فروکش کردن علائم دوره ترک و در پایان دوره سم‌زدایی با به کارگیری ابزارهای BDI و STAI-Y به عنوان ابزار غربالگری و نیز فهرست وارسی نشانه‌ها بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV و قضاوت بالینی روانپزشک انجام گرفت.یافته‌ها: نتایج نشان داد که 3/72%معتادان مورد بررسی به ترتیب واجد ملاکهای تشخیصی اختلالهای خلقی و اضطرابی(غیر از اختلال مصرف مواد)بودند.در میان اختلالهای خلقی و اضطرابی،افسردگی اساسی و اختلال اضطراب منتشر(به ترتیب‌ 66%و 12%)شایعترین اختلالها بودند

ملخص الجهاز:

"ارزیابی و تشخیص همبودی اختلالهای خلقی و اضطرابی در معتادان خود معرف دست‌کم دو هفته پس از بستری شدن بیمار و فروکش کردن علائم دوره ترک و در پایان دوره سم‌زدایی با به کارگیری ابزارهای BDI و STAI-Y به عنوان ابزار غربالگری و نیز فهرست وارسی نشانه‌ها بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV و قضاوت بالینی روانپزشک انجام گرفت. به بیان دیگر، جدول 1-مقایسه توزیع فراوانی مطلق و نسبی میزان شیوع اختلالهای خلقی و اضطرابی در معتادان بستری و جمعیت عمومی کرمانشاه بر حسب ملاکهای DSM-IV (به تصویر صفحه مراجعه شود) (*)در این پژوهش از پرسشنامه SRQ-24 به عنوان ابزار غربالگری و از"فهرست وارسی علائم و نشانه‌ها"بر پایه معیارهای DSM-IV برای مصاحبه تشخیصی روانپزشک استفاده شده است(صادقی و همکاران،1377). در رابطه با فرضیه چهارم پژوهش مبنی بر اینکه "میزان نگرشهای ناکارآمد در معتادان بستری دارای اختلالهای همبود بیش از افراد بهنجار است،نتایج آزمون t نشان داد(جدول 3)که بین میانگین نمرات دو گروه جدول 2-مقایسه میانگین،انحراف معیار و نتایج آزمون t میزان افسردگی و اضطراب دو گروه مورد بررسی (به تصویر صفحه مراجعه شود) 0/001< p * جدول 3-مقایسه میانگین،انحراف معیار و نتایج آزمون t ، مقیاس نگرشهای ناکارآمد دو گروه مورد بررسی (به تصویر صفحه مراجعه شود) 0/001< p * پژوهش در DAS تفاوت معنی‌داری وجود دارد (0/001< p ). از سوی دیگر نتایج آزمون t نشان داد که بین میزان افسردگی و اضطراب آزمودنیها و متغیر طول مدت اعتیاد آنها به مواد افیونی رابطه معنی‌داری وجود دارد که این یافته پژوهش با یافته‌های سایر پژوهشهای مشابه مبنی بر اینکه مصرف طولانی مدت مواد افیونی ممکن است باعث افزایش میزان افسردگی و اضطراب در معتادان مواد افیونی شود(میرین و همکاران،1979،به نقل از رابرت و همکاران،1997)همخوان است."

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة: