خلاصة:
ظرفیت های بین یر آموزه مهدویت، مانند برپایی حکومت جهانی، باعث طمع ورزی فرقه های انحرافی در آن آموزه شده است. نوید ظهور منجی بشریت در ادیان الهی ن یر اسلام همراه با توصی علائم و شرایط زمانه ظهور بوده است. فرقه های انحرافی که توان انکار این علائم و شرایط را نداشته اند به ناچار به تاویل آن نشانه ها و تطبیق آن بر مقاصد فرقه ای خویش رو آورده اند. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی به بازنمایی تطبیقی تاویلات فرقه های انحرافی در علائم و شرایط ظهور می پردازد. نتایج تحقیق حاکی از
آن است که در تاویلات فرقه ها، علائم حتمی نظیر خروج یمانی و سفیانی و ندای آسمانی و از علائم غیر حتمی علائمی مانند خیزش پرچم های سیاه خسوف و کسوف در ماه رمضان به تاویل رفته است و از شرایط ظهور نیز مواردی مانند قیام به سی ، و برخی وقایع طبیعی آستانه ظهور تاویل شده است. البته برخی علائم و نشانه های قیامت نیز ن یر طلو خورشید از مغرب، دخان و خروج دابا الارض به قیام موعود تاویل شده است
ملخص الجهاز:
"البته این دسته از روایات در گذشته نیز مورد سوءاستفاده فرقههای انحرافی قرار گرفته است مانند محمد جونپوری مدعی هندی که در سال 910 به خراسان سفر کرد تا اینکه مصداق رایات سود باشد (جعفریان، 1391: 213) چنانچه یاران باب نیز به همین هدف به سمت خراسان رفته و قیام خویش را از منطقه «بدشت» خراسان آغاز نمودند و با برافراشتن علم سیاه، خویش را مبشر ظهور مهدی معرفی نمودند (ر.
البته ایشان در جایی دیگر علما و فقها در آخرالزمان را دجال معرفی کرده اند تا جایی که احمد یمانی، برخی از مراجع تقلید شیعه را به عنوان دجالی معرفی میکند که در روایات از آن سخن گفته شده است (انصاری، بیتا: 99) و از این جهت که دجال بر هرکسی که اظهار تدین کند تا دیگران را فریب دهد صادق خواهد بود و علما در ظاهر ادعای دینداری دارند و در واقع به دنبال پست و مقام و جایگاه و مطامع دنیوی هستند، آنها دجال اصغر هستند در برابر آمریکا که دجال اکبر است (همو: 95).
سومین دسته از نشانهها که توسط جریانهای انحرافی به تأویل رفته است، برخی از علائم قیامت است که در روایات بر قیام منجی تطبیق داده شده است مانند طلوع خورشید از مغرب، خروج دجال و دابة الارض که مورد تأویل قرار گرفته است."