رسانه و تعلق‌پذیری ملی: مطالعه‌ای در باب تأثیر رسانه‌های جمعی بر تعلق‌پذیری ملی مقالة

هدف اساسی پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین عوامل اجتماعی و میزان قوم­گرایی شهروندان شهر تبریز می­باشد. در ارتباط با متغیرهای تحقیق، به لحاظ نظری از دیدگاه­های اسمیت، تامپسون، جنکیز،گیدنز، ...، استفاده شده است. روش تحقیق پیمایشی بوده و ابزار اندازه‌گیری پرسشنامه بسته پاسخ می‌باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل شهروندان زن و مرد شهر تبریز می باشد که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه به تعداد 400 نفر و به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی انتخاب شده‌اند. پس از جمع‌آوری پرسشنامه­ها، اطلاعات لازم توسط نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. جهت آزمون فرضیات نیز به تناسب سطح متغیرها، از آزمون ضریب همبستگیr پیرسون، تحلیل رگرسیون استفاده شده است. بر اساس نتایج تحقیق، میانگین قوم­گرایی در بین شهروندان شهر تبریز 54/74 می‌باشد که نشان می­دهد به نسبت بالایی از پاسخ­دهندگان پایبند هویت ملی و ارزش­های ملی خود می‌باشند. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان می‌دهد، متغیرهای شبکه­های ماهواره­ای، شبکه­های اجتماعی و رسانه­ها 8/22 درصد تغییرات متغیر تعلق­پذیری ملی را تبیین می‌کنند.