تناسخ، مکانیزم کشتار و چند مسئله کوچک دیگر مقالة

"کسی کشته می‌شود، به خاک سپرده می‌شود، بخشی از محیط می‌شود، گرفتار بلایی طبیعی یا خوراک وحوش می‌شود و این چرخه ‌ـ‌ که بی‌معنا هم به‌نظر می‌رسد ‌ـ‌ می‌تواند هزاران راه یا نتیجه به‌همراه داشته باشد. در اصل آنچه تناسخ بی‌پیرایه است را می‌توان در جریان قتل‌عام خمرهای سرخ در کامبوج، جنایات ژاپن در چین یا در کشتار مسلمانان روهینگیا به به‌دست بودایی‌های افراطی در میانمار نظاره کرد. عمل کشتن از معنا تهی می‌شود چون قاتل تنها بخشی از چرخه‌ای است که گویا تقدیر رقم زده است و درنتیجه ارادة شمشیر، اسلحه، بمب‌های شمیایی یا هر وسیلة دیگری پیش‌برندة چرخه است و درنتیجه مقتول رها شده در چنین سبعیتی ناخواسته با پذیرش چرخه به خاک می‌افتد. اینستالیشن‌های بولتانسکی با ترکیبی از عکس و وسایل به‌جا مانده از گذشتگان، به‌نوعی به تقدیر بشری (بخوانیم لوپینگ انسانی)، نقش نیروی برتر بر روند حوادث و نشانه‌شناسی مرگ به‌عنوان بخشی از چرخه‌ای بی‌پایان از تناسخ می‌پردازد و بهترین نمونه از مواجهه با عینیت نابودی را به‌نمایش می‌گذارد."