تاثیر تمرین هوازی شدید بر شاخص‌های میگرنی و بهبود کیفیت زندگی در زنان مبتلا به میگرن مقالة

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرین هوازی با شدت بالا بر شاخص‌های میگرنی و بهبود کیفیت زندگی در زنان مبتلا به میگرن با طرح دو گروه پیش‌آزمون و پس‌آزمون (گروه گواه (9=n‌)) و گروه تمرین هوازی با شدت بالا (9=n)‌ و با نمونه‌گیری تصادفی در میان بیماران زن میگرنی (میانگین سنی 5/ 2±8/ 22 سال، میانگین شاخص توده بدنی (2/8±20/40 و میانگین درصد چربی 01/ 6±41/ 22 درصد) انجام گرفت. پروتکل تمرین استقامتی دویدن با شدت بالا (17-15 مقیاس درک فشار بورگ) شامل هشت هفته تمرین به‌صورت سه جلسه در هفته و هر جلسه به‌مدت 30 دقیقه بود. لازم‌ به ‌ذکر است که یک ماه قبل و بعد از پروتکل تمرین، شاخص‌های میگرنی (تکرار، مدت و شدت حملات) ‌توسط پرسش‌نامه‌ (ثبت سردردهای روزانه) بررسی گردید و 48 ساعت قبل و بعد از پروتکل تمرین نیز کیفیت زندگی و آمادگی هوازی ارزیابی شد. تجزیه‌و‌تحلیل آماری داده‌ها نیز با استفاده از روش آماری آنالیز کوواریانس و آزمون تعقیبی ال.اس.دی انجام گرفت. با در‌نظر‌گرفتن مقادیر پیش‌آزمون، تفاوت معناداری در پس‌آزمون بین دو گروه مورد‌آزمایش مشاهده نمی‌شود (0.001>P) نتایج حاکی از آن است که تمرین هوازی با شدت بالا موجب کاهش معنادار شدت(0.05>P)، تعداد (0.001>P) و مدت (0.05>P) حملات سردرد و بهبود کیفیت زندگی (0.001>P) و نیز افزایش آمادگی هوازی (0.001>P) شده است. به‌طورکلی، تمرین هوازی با شدت بالا با تاثیر مثبت بر شاخص‌های میگرنی، کیفیت زندگی و بهبود آمادگی هوازی (احتمالا) می‌تواند به‌عنوان یک رویکرد درمانی غیردارویی برای بیماران میگرنی در نظر گرفته شود.

"در این پژوهش با اعمال تمرین هوازی با شدت بالا (HIA 1 )، پژوهشگر در پی پاسخ به این سؤال بود که آیا تمرین هوازی با شدت بالا می‌تواند بر شاخص‌های میگرنی و بهبود کیفیت زندگی در زنان دارای میگرن تأثیر داشته باشد؟ High Intensity Aerobic Training روش‌ پژوهش پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی به‌روش تصادفی کنترل‌شده (RCT 1 ) و از نوع مطالعات نیمه‌تجربی و کاربردی با دو گروه با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون، همراه با گروه گواه می‌باشد که در سال (1394) در میان جامعۀ بیماران میگرنی شهر کرمانشاه انجام گرفته است. همچنین، آن‌ها اثر هشت هفته تمرین هوازی شدید (با 17ـ15 مقیاس درک فشار بورگ) به‌صورت دو جلسه در هفته را در مردان میگرنی مورد بررسی قرار دادند و کاهش مدت سردرد (از 25/227 دقیقه تا 65/113 دقیقه در ماه) و تکرار سردرد (از 8/6 تا 87/2 روز در ماه) را گزارش کردند (7) و دلیل احتمالی کاهش در شاخص‌های میگرنی و به‌ویژه شدت حملات را به افزایش شدت تمرین هوازی مورد‌استفاده در برنامۀ هشت هفتگی نسبت دادند؛ زیرا، پیش از آن دارابانینو 1 و همکاران عنوان نموده بودند که تنها تمرینات با درجۀ بالایی از VO2max می‌تواند شدت حملات میگرن را کاهش دهد (8) و یک ارتباط دوز ـ پاسخ بین فعالیت جسمانی و سلامت عمومی مشاهده می‌شود؛ درحالی‌که، این احتمال در‌مورد ارتباط دوز ـ پاسخ تمرین هوازی در‌مورد میگرن وجود ندارد (25)؛ هرچند که برخی از مطالعات، تأثیرپذیری بیماران میگرنی از تمرینات هوازی با شدت متوسط را ‌گزارش نموده‌اند؛ به‌عنوان‌مثال، احمدی و همکاران کاهش شدت سردردهای میگرنی (از 84/7 به 05/6 (مقیاس آنالوگ بصری))، تکرار سردرد (از 73/5 تا 73/3 بار در ماه) و مدت سردرد (از 699 تا 589 دقیقه در ماه) را در‌نتیجۀ یک دوره تمرین هوازی با شدت متوسط در زنان میگرنی نشان داده و به‌طور‌جزئی، دلیل کاهش شاخص‌های سردرد میگرنی را به افزایش سطوح استراحتی نیترات اکساید پلاسمایی افراد مبتلا نسبت دادند (19)."