خلاصة:
مقدمه و هدف پژوهش: وضعیت شاخص‌های مسکن شهری یکی از شاخص‌های توسعه اقتصادی- اجتماعی در کشورهای جهان محسوب می‌شود، در کشورهای در حال توسعه و از جمله کشور ایران به دلیل وجود نواقص در برنامه ریزی مسکن و همچنین افزایش شتابان شهرنشینی تأمین مسکن به عنوان یکی از مسائل حاد در آمده است، دگرگونی‌های شهر تهران در دﻫﻪﻫﺎی در ابعاد ﺳﺒﺐ ﮔﺮدﯾﺪه ﺗﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﻣﺴﮑﻦ برای آن اﻫﻤﯿﺖ دو ﭼﻨﺪان ﯾﺎﺑﺪ. هدف این مقاله بررسی شاخص کمی و اقتصادی مسکن، پیش بینی، نیاز و قیمت مسکن در شهر تهران تا افق 1410 می‌باشد. .
روش پژوهش: روش مورد استفاده در این پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و برمبنای گردآوری داده، توصیفی و تحلیلی - کمی می‌باشد، جهت جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه‌ای و اسنادی استفاده شده و در انتها به پیش بینی ساختار جمعیت (روش نمایی)، نیاز مسکن( روش‌های انبوهه و شاخص) و قیمت مسکن (روش آریما) در سه سناریوی حداقل، متوسط و حداکثر پرداخته شده است.
یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که جمعیت شهر تهران ﺗﺎ اﻓﻖ 1410 ﺑﻪ 8537000تا9734000 نفر می‌رسد، و به 2863000 تا 3534000 واحد مسکونی نیاز دارد. همچنین پیش بینی می‌شود تا افق مورد نظر متوسط قیمت هر متر مربع مسکن به 6.4 تا 6.8 میلیون تومان خواهد رسید.
نتیجه گیری: تحلیل وضعیت مسکن شهر تهران نشان می‌دهد که مطلوبیت شاخص‌های مسکن در بخش کمی بهبود و در بخش اقتصادی تنزل داشته است و برای آینده شهر تهران سناریوی حداقل در بخش رشد جمعیت و سناریوی حداکثر قیمت مسکن محتمل‌تر به نظر می‌رسد.
(
, 
, 
)
