خلاصة:
در 17 مارس 2016 حزب اتحاد دموکراتیک سوریه طی بیانیه ای خودمختاری کردها را در مناطق شمالی سوریه اعلام کرد. اگرچه این خودمختاری از سوی سایر بازیگران منطقه ای و بین المللی به رسمیت شناخته نشده است اما از سوی کردها با جدیت پیگیری می شود. بر این اساس پرسش اصلی مقاله این است که کردهای سوریه در آینده‌ی سیاسی سوریه چه جایگاه و موقعیتی خواهند داشت؟ موضع آمریکا در قبال تقاضای خودمختاری کردها چیست؟ فرضیه‌ی مقاله به این نکته می پردازد که با توجه به مواضع کنونی حزب اتحاد دموکراتیک، آمریکا در کوتاه مدت اقبالی به کردهای سوریه ندارد و از خودگردانی مورد نظر آنها حمایتی به عمل نمی‌آورد. اما اگر این حزب بتواند خود را به گونه‌ای کارآمدتر نشان دهد و از دایره‌ی دوستی با حزب کارگران کردستان ترکیه خارج و الگوی دشمنی با آمریکا را به الگوی دوستی تبدیل کند می‌تواند حمایت امریکا را برای ایجاد یک خودگردانی همانند کردستان عراق کسب کند. یافته‌های تحقیق، این موضوع را نشان می‌دهد که حزب اتحاد دموکراتیک جایگاه سیاسی خود را به همان سرعت که در سوریه کسب کرد به همان سرعت نیز از دست می‌دهد زیرا احزاب کارآمدتر دیگر در میان کردها وجود دارد که می‌توانند به عنوان جایگزینی مناسب برای این حزب مطرح شوند. برای انجام پژوهش حاضر از روش کیفی از نوع کتابخانه ای و نظریه سازه انگاری استفاده شده است.
ملخص الجهاز:
پرسش اصلی مقاله این است که کردهای سوریه در آینده سیاسی سوریه چه جایگاه و موقعیتی خواهند داشت؟ موضع امریکا در قبال تقاضای خودمختاری کردها چیست؟ فرضیه مقاله به این نکته می‌پردازد که با توجه به مواضع کنونی حزب اتحاد دموکراتیک، امریکا در کوتاه‌مدت اقبالی به کردهای سوریه ندارد و از خودگردانی مورد نظر آنها حمایتی به عمل نمی‌آورد، اما اگر این حزب بتواند خود را به‌گونه‌ای کارآمدتر نشان دهد و از دایره دوستی با حزب کارگران کردستان ترکیه خارج و الگوی دشمنی با امریکا را به الگوی دوستی تبدیل کند می‌تواند حمایت امریکا را برای ایجاد یک خودگردانی همانند کردستان عراق کسب کند.
یافته‌های تحقیق، این موضوع را نشان می‌دهد که حزب اتحاد دموکراتیک جایگاه سیاسی خود را به همان سرعت که در سوریه کسب کرد به همان سرعت نیز از دست می‌دهد، زیرا احزاب کارآمدتر دیگر در میان کردها وجود دارد که می‌توانند به‌عنوان جایگزینی مناسب برای این حزب مطرح شوند.
بر این اساس، مقاله حاضر به دنبال پاسخ‌گویی به این سؤال اصلی است که کردهای سوریه در آینده سیاسی سوریه چه جایگاه و موقعیتی خواهند داشت؟ موضع امریکا در قبال تقاضای خودمختاری کردها چیست؟ فرضیه مقاله به این نکته می‌پردازد که با توجه به مواضع کنونی حزب اتحاد دموکراتیک، امریکا در کوتاه‌مدت اقبالی به کردهای سوریه ندارد و از خودگردانی مورد نظر آنها حمایتی به عمل نمی‌آورد، اما اگر این حزب بتواند خود را به‌گونه‌ای کارآمدتر نشان دهد و از دایره دوستی با حزب کارگران کردستان ترکیه خارج و الگوی دشمنی با امریکا را به الگوی دوستی تبدیل کند می‌تواند حمایت امریکا را برای ایجاد یک خودگردانی همانند کردستان عراق کسب کند.
(
, 
, 
)
