خلاصة:
انجام فعالیت منظم بدنی از دوران کودکی و نوجوانی، فاکتوری زمینه ساز برای داشتن یک زندگی سالم و پویا در آینده است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه برخی شاخص های تندرستی بین دانش آموزان ورزشکار و غیرورزشکار مقطع متوسطه غرب استان گیلان بود. روش تحقیق: 1010 دانش آموز در رده سنی 13 تا 15 ال شامل 505 دانش آموز پسر ورزشکار (با میانگین وزن 7/94+- 45/04 کیلوگرم و قد 9/02+- 163/13 سانتی متر) و 505 دانش آموز پسر غیرورزشکار (با میانگین وزن 9/43+-53/76 کیلوگرم و قد 9/14+-161/13 سانتی متر) به صورت تصادفی انتخاب شدند. برخی متغیرهای آنتروپومتریکی (قد، وزن، درصد چربی بدن، وزن چربی بدن، وزن بدون چربی، نسبت دور کمر به دور لگن) و فیزیولوژیکی (ضربان قلب استراحتی، فشار خون سیستولیک و فشار خون دیاستولیک استراحتی) مورد اندازه گیری قرار گرفت. از آمار توصیفی برای تعیین میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی، از آزمون آماری پارامتریک t مستقل و آزمون آماری ناپارامتریک Uمان ویتنی در سطح معنی داری (P>0/05) استفاده شد. پژوهش حاضر نشان داد، بین قد، وزن، درصد چربی بدن، وزن چربی بدن، وزن بدون چربی، تست دور کمر به دور لگن، ضربان قلب استراحت و فشار خون دیامتولیک استراحتی تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود دارد (P>0/05) اما در فشار خون سیستولیک استراحتی تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. نتایج نشان داد که دانش آموزان ورزشکار از شاخص های انتروپومتریکی و فیزیولوژیکی بهتری نسبت به دانش آموزان غیرورزشکار برخوردارند؛ بنابراین، در وضعیت تندرستی بهتری قرار دارند. لذا، فعالیت بدنی منظم در سنین نوجوانی، می تواند عامل مهمی برای تندرستی و آمادگی باشد.
Regular physical activity (PA) is an underlying factor since childhood and adolescence for having a healthy and
active future in life. The aim of this study was to compare some health indices between athlete and non-athlete
male students in high schools in west of Guilan province. 1010 students aged 13 to 15 years, including 505
athlete male students (with an average weight of 45.04 ± 7.94 kg and the average height of 161.13±9.02 cm) and
a non-athlete group of 505 male students (with an average weight of 53.67 ± 9.43 kg and the height 161.13 ±
9.14 cm) were randomly selected. Some anthropometric variables (height, weight, body fat percentage, body fat
mass, lean body mass, waist to hip ratio) and physiological (Resting heart rate, resting systolic blood pressure
and diastolic blood pressure) were measured. The descriptive statistics to determine Mean and standard deviation
and inferential statistics, independent t-test parametric and nonparametric Mann-Whitney U test the significant
level (P<0.05) were used. The findings show that, between height, weight, body fat percentage, body fat weight,
lean body mass, waist to hip ratio, resting heart rate and diastolic blood pressure there were significant
differences between the two groups (P<0.05). But, no significant difference in systolic blood pressure between
the two groups. The results showed that athlete students are better in anthropometric and physiological indicators
than non-athlete students. So they are in a better state of health. Therefore, regular physical activity in
adolescence, can be an important factor for health and fitness.
ملخص الجهاز:
"مقایسه برخی شاخص های تندرستی بین دانش آموزان ورزشکار و غیرورزشکار مقطع متوسطه غرب استان گیلان بهمن رفیع زاده *١، بهمن میرزایی ٢، فرهاد رحمانی نیا ٣ ١* نویسنده مسئول : کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه گیلان ، رشت ، ایران ٢ استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان ، رشت ، ایران ٣ استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان ، رشت ، ایران چکیده انجام فعالیت منظم بدنی از دوران کودکی و نوجوانی، فاکتوری زمینه ساز برای داشتن یک زندگی سالم و پویا در آینده است .
مطالعات نشان داده اند که چاقی دوران کودکی و نوجوانی تعیین کننده برخی از عوامل خطرزای بیمار یهای قلبی-عروقی شامل : بی نظمیهای چربی خون ، فشار خون بالا و تصلب شرایین یا آتروسکلروز میباشد (استفن ، ٢٠٠٥)؛ بنابراین ، عوامل آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی با سلامتی بدن ، رابطه بالایی دارند و با توجه به نقش اندازه های آنتروپومتریک و ورزش در سلامت افراد جامعه به خصوص دوره نوجوانی به نظر میرسد که بررسی این عوامل از ضروریات یک جامعه محسوب میشود.
٣- یافته های تحقیق در این پژوهش برخی از شاخص های تندرستی مانند متغیرهای آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی بین دانش آموزان پسر ورزشکار و غیرورزشکار مقطع متوسطه غرب استان گیلان مورد بررسی قرار گرفت (جدول ١).
برآورد میانگین و انحراف معیار شاخص های آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی آزمودنیها ( به تصویر صفحه مراجعه شود) در جدول ٢، با توجه به مقدار آماره t و همچنین سطح خطای مشاهده شده کمتر از ٠/٠٥ می توان نتیجه گرفت که مقدار میانگین قد در دانش آموزان ورزشکار به طور معنیداری بلندتر بود."