خلاصة:
در این مقاله با استفاده از شاخص بهره وری مالم کوئیست به تخمین تغییرات بهره وری کل و کارایی تکنولوژیک و کارایی عملکردی در صنعت کاشی و سرامیک کشور ایران در طی سال های1380 الی1383 پرداخته شده است، در این راستا مقادیر ورودی مورد نیاز شاخص مالم کوئیست جهت ارزیابی بهره وری از تکنیک تحلیل پوششی داده ها استخراج شده، به عبارت دیگر مقادیر کارایی DMU ها در هر دوره و نسبت به دوره های دیگر در طی دوره بررسی به دست آمده و براساس شاخص مالم کوئیست روند بهره وری حاصل شده است. به این ترتیب شاخص بهره وری مالم کوئیست و تکنیک تحلیل پوششی داده ها به صورت مکمل به کارگرفته شده اند. در ادامه با استفاده از الگوبرداری داخلی در مورد هر شاخص کارایی، شرکت های برتر در صنعت در طول دوره زمانی بررسی شده معرفی شده اند. نتایج حاصل از ارزیابی نشانگر اینست که بهره وری در صنعت کاشی در طی این فاصله زمانی به طور متوسط با نرخ 166/1 افزایش یافته است، این افزایش بهره وری کل ناشی از افزایش کارایی عملکردی با نرخ017/1 و افزایش در کارایی فناوری با نرخ 087/1 می باشد. افزایش در کارایی عملکردی هم از افزایش در هر دو عامل کارایی مدیریت (037/1)و افزایش در کارایی در مقیاس (032/1) ناشی می شود.