خلاصة:
سندرم رودة تحریکپذیر یکی از اختالالت شایع عملکردی دستگاه گوارش است.
درمانهای روانشناختی متعددی برای درمان این بیماران به کارگرفته شده است. هدف
این مطالعه بررسی اثربخشی معنویتدرمانی بر اضطراب و افسردگی بیماران زن مبتلا به
سندرم رودة تحریکپذیر است.
بر این اساس، این پژوهش در قالب مطالعة نیمه تجربی با گروه کنترل و ارزیابی
به صورت پیشآزمون، پس آزمون و پیگیری دوماهه انجام شد. تعداد 24 نفر از بیماران
مبتال به سندرم رودة تحریک پذیر انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و
کنترل گمارده شدند(n1=n2=12 (و با استفاده از خردهمقیاسهای افسردگی و اضطراب
چکلیست عالئم مرضی(90-SCL (ارزیابی شدند. گروه آزمایش یک دورة درمانی مبنیبر
معنویت درمانی در قالب 8 جلسة 90 دقیقه ای دریافت کرد؛ درحالیکه، گروه گواه چنین
مداخلهای دریافت نکرد.
نتایج تحلیل کواریانس نشان داد اگرچه معنویتدرمانی در مرحلة پس آزمون بر عالئم
اضطراب و افسردگی آزمودنیها تاثیر نداشته است، این
مداخله در مرحلة پیگیری
باعث کاهش 52 درصدی علائم اضطراب و کاهش 24درصدی علائم افسردگی شده
است)05/ 0>p.)
یافتههای این مطالعه نشان داد که معنویتدرمانی میتواند بهعنوان رویکرد درمانی موثر
جهت کاهش اضطراب و افسردگی در بیماران مبتال به سندرم رودة تحریکپذیر استفاده
شود.
ملخص الجهاز:
IBSبيماري مزمن است(اسپيلر، عزيز، كريد، ايمانوئل، هاگتون، هانگين و 2 l"/>l"/> 2007) كه بر عملكرد فردي و اجتماعي بيمار تأثير ميگذارد(کوایگلی، 2006) و به دنبال 3 life"/> life"/> بهطور چشمگيري كاهش مييابد(ويلسون، رابرتز Quigley, Fried, Gwee, Olano, Guarner, Khalif, Hungin & et al Spiller, Aziz, Creed, Emmanuel, Houghton, Hungin & et al quality of life بريج و سينگ، 1 200 > تقريباً 10 تا 20 درصد بزرگسالان و نوجوانان داراي علائم سندرم رودة تحريكپذير هستند(لانگسترت، تامسون، چي، هاگتون، ميرين و 2 r"/>r"/> 2006).
مداخلات روانشناختي نظير درمانهاي شناختيـرفتاري، روان تحليلگري بين فردي، آموزش تكني Wilson, Roberts, Roalfe, Bridge & Singh Longstreth, Thompson, Chey, Houghton, Mearin & Spiller Hillila Drossman, Creed, Olden, Svedlund, Toner & Whltehead هيپنوتراپي براي درمان اين بيماري استفاده شدهاند(اسپیلر و همکاران، 2007).
در اين مطالعه به اثربخشي معنويتدرماني بر اضطراب و افسردگي بيماران مبتلا به سندرم رودة تحريكپذير پرداخته > مواد و رو > روش تحقیق در این پژوهش نیمهتجربی با گروه کنترل و ارزیابی بهصورت پیشآز Fisher, Francis, Johnson Brennan & Heiser Debrun پسآزمون و پیگیری دوماهه بود.
با توجه به تأثير بخشش بر كاهش هيجانات منفي، افزايش عواطف مثبت Carson, Keef, Goli, Fras, Lynch, Thorp & Buechler Lundahl, Taylor, Stevenson & Roberts self esteem Toussaint, Williams, Musick & Everson با درنظرگرفتن اينكه بخشش يك فرايند 1 محسوب ميشود ميتوان كاهش اضطراب و افسردگي در مرحلة پيگيري را اينگونه تبيين کرد كه تصميم به بخشيدن و شروع فرايند بخشش بهعنوان يكي از عوامل اصلي جلسات توانسته خلق منفي، عزتنفس و روابط بين فردي بيماران را درطول زمان تحتتأثير قرار دهد و سطح اضطراب و افسردگي آنها را كاهش دهد.