مقایسه ی توانایی های توجهی کودکان پیش دبستانی پنج تا هفت ساله مقالة

مقدمه: هدف این مطالعه، بررسی روند تحول انواع توجه در کودکان پیش دبستانی پنج تا هفت ساله بوده است. روش: برای اجرای این پژوهش توصیفی- مقطعی، در سال 1395 ، از مراکز پیش دبستانی شهر تبریز، 200 کودک 100 دختر و 100 پسر پنج تا هفت ساله به صورت نمونه گیری تصادفی خوش های انتخاب شدند. روند تحول انواع توجه با استفاده از آزمون انواع توجه حافظی و همکاران 1395 تعیین شد و برای تجزیه وتحلیل دادهها، روش تحلیل واریانس دوراهه به کار رفت.یافته ها: نتایج نشان دادند که به جز توجه شنوایی کودکان دختر و پسر پیش دبستانی، نمرات انواع توجه انتخابی، تقسیم شده، معطوف شده و همچنین نمره ی کل توجه ، با در نظر گرفتن سن، افزایش یافته است. دو جنس، به غیر از توجه انعطافپذیر، انتخابی و تقسیم شده، در بقیه موارد تفاوت معنادار داشتند. به استثنای توجه انتخابی، تقسیم شده و معطوف شده، در بقیهی موارد، تعامل بین جنسیت و سن نت جه گ ری: توجه در کودکان پیش دبستانی پنج تا هفت ساله ماهیت تحولی . p≥ / معنادار بود 50 پیچیدهای دارد که به بررسی و مطالعات بیشتر نیاز دارد.

"توجه انتخابی:<FootNote No="77" Text="- selective attention"/> از مشخصات اصلی این نوع توجه ،انتخاب یک محرک خاص از بین محرک‌های دیگر یا یک ویژگی خاص در بین ویژگی‌های دیگر است که در آن به برخی از عناصر اطلاعات ، بیشتر از بقیه اهمیت داده می‌شود. در این نوع توجه، اثر عامل گروه سنی و تعامل گروه سنی و جنسیت معنادار است، ولی عامل جنسیت تأثیر معنادار ندارد، یعنی دختر یا پسر بودن کودکان پیش‌دبستانی پنج تا هفت ساله بر میزان توجه انعطاف‌پذیر تأثیر ندارد. این درحالی است که در توجه معطوف‌شده، عامل جنسیت معنادار است و عامل گروه سنی و تعامل آن با جنسیت معنادار نیست، پس می‌توان گفت که برخلاف توجه انعطاف‌پذیر ، دختر یا پسر بودن کودکان پیش‌دبستانی پنج تا هفت ساله بر میزان توجه معطوف‌شده تأثیر دارد. توجه معطوف‌شده وضعیتی کاملا" متفاوت با سایر توجه‌ها دارد، به طوری که اثر عامل اصلی گروه سنی بر این نوع توجه معنادار است و می‌توان گفت که با افزایش سن کودکان پنج تا هفت ساله‌ی دختر و پسر ، توجه معطوف‌شده نیز افزایش می‌یابد. توجه انعطاف‌پذیر نیز نسبت به توجه‌های دیگر روند تحولی کاملا" متمایزی را می‌پیماید، زیرا معنادار بودن عامل اصلی گروه سنی نشان می‌دهد که با افزایش سن دختران و پسران پنج تا هفت ساله ، توجه انعطاف‌پذیر آنها نیز افزایش می‌یابد، ولی معنادار نبودن عامل جنسیت حاکی از عدم تأثیر دختر یا پسربودن بر روند تحول این نوع توجه است. یافته‌ی دیگر این پژوهش نیز گویای این مطلب است، زیرا نشان می‌دهد که در همه‌ی انواع توجه، به غیر از توجه انتخابی، تقسیم‌شده و معطوف‌شده، تعامل بین جنسیت و سن معنادار است."