ملخص الجهاز:
"البته همان‌گونه‌که در داستان نیز آمده،هیچ اشاره‌ای به اینکه نام و نشان این نشر چیست نشده،بلکه من با یک نظیره3سازی،یعنی بهره‌گیری از فضایی خاص و تاریخی آن هم در دورانی خاص و تاریخی داستانی را برای نوجوانان نوشته‌ام؛ازاین‌قرار: در شهر عده‌ای راهزن هستند که از وجود دو پهلوان احشاش خطر می‌کنند.
»ص 3 آیا این از ایرادهای منطقی طرح و انحراف!از اصول داستان‌نویسی است؟و نیز اینکه چگونه پهلوانان راهزنان را نمی‌شناسند؟ البته در بخشی از نقد ایراد به کتاب براساس یک تحریف صورت گرفته است: «سر هر دو پهلوان پایین بود؛ولی گوشهایشان تیز بود و چشمهایشان همه‌جا را می‌دید.
در اصل قصه آمده هیچ‌کس از برابر چشمان تیزبین دو پهلوان توان گریز نداشته و در ادامه به ستوه آمدن راهزنان تصویر می‌شود: مردی که مثل سایه‌ای لرزان از مقابل پهلوان سعید و پهلوان صادق گریخته بود ترسان و نفس‌زنان خود را به خرابه‌ای رساند و همانجا روی زمین افتاد.
آیا معنای واژهء همراه فقط کسی است که دیگری را همراهی می‌کند؟ «مردی که مثل سایه‌ای لرزان از مقابل پهلوان سعید و پهلوان صادق گریخته بود ترسان و نفس‌زنان خود را به خرابه‌ای رساند و همانجا روی زمین افتاد.
در پایان باید گفت،پس از خواندن چنین نوشته‌هایی که بیشتر شبه نقد هستند تا نقد،خواننده از خود خواهد پرسید چرا منتقد به جای گفتن سخنان اساسی،به فکاهه و طنز4روی آورده و قسمتی از داستان را تحریف کرده،آن‌گاه تحریف خود را نقد کرده است؟ گویی از سر تصادف کتابی را خوانده و نقد کرده بدون اینکه با آثار دیگر نویسنده آشنا باشد،آیا این دست کم گرفتن نویسنده و شکستن حرمت نقد و نقادی نیست؟ و..."
(
, 
, 
)
