خلاصة:
داشتن یک کودک مبتلا به اختلال درخودماندگی میتواند منجر به تجربه هیجانات و احساسات ناخوشایند در والدین آنان گردد. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش واقعیتدرمانی بر افزایش شادکامی و مسئولیتپذیری مادران کودکان مبتلا به اختلال درخودماندگی انجام گرفت. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. با روش نمونهگیری در دسترس، 31 نفر از مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف درخودمانده انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و 16 نفری کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش آموزش واقعیت درمانی را به مدت 7 جلسه 90 دقیقهای و به صورت هفتگی دریافت کردند، در حالی که گروه گواه در معرض هیچ مداخلهای قرار نگرفتند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه شادکامی آرگیل و پرسشنامه مسئولیتپذیری گاف استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره حاکی از تفاوت معنادار بین دو گروه در نمرات شادکامی و مسئولیتپذیری بود؛ بدین ترتیب، آموزش واقعیتدرمانی موجب افزایش شادکامی و مسئولیتپذیری در مادران گروه آزمایش شد. با توجه به نتایج به دست آمده می-توان از آموزش واقعیتدرمانی گروهی به عنوان روشی موثر و مفید در افزایش شادکامی و مسئولیتپذیری مادران کودکان درخودمانده در مداخلات درمانی و بالینی استفاده کرد.
ملخص الجهاز:
اثربخشی واقعیتدرمانی بر شادکامی و مسئولیتپذیری مادران کودکان درخودمانده سپیده شیشه فر 1 ، فرنگیس کاظمی 2 ، شهلا پزشک 3 تاریخ دریافت: 15/11/95 تاریخ پذیرش: 10/09/96 چکیده داشتن یک کودک مبتلا به اختلال درخودماندگی میتواند موجب تجربه هیجانات و احساسات ناخوشایند در والدین آنان شود.
حضور یک کودک معلول در خانواده میتواند کارکردهای روانشناختی خانواده را تغییر دهد و در سطح کلان بر سلامت روانی، پویایی و هدفمندی خانواده تاثیر گذارد و در Widner, Kempf, Sapin, Galli &Carminati Khamis Woodman, Smith, Greenberg & Mailick Herring,Gray, Taffe,Sweeney & Einfeld McConkey, Truesdale, Kennedy, Chang, Jarrah & Shukri سطح خرد نیز مهمترین کارکردهای روانشناختی خانواده را همچون ابراز کردن، حل تعارض، استقلال، پیشرفت، تفریح و سرگرمی، ارزشهای اخلاقی و مذهبی، رفتوآمد با اطرافیان، اتحاد، معنادار بودن زندگی، حل مساله شادکامی و سلامت روانی را با مشکل مواجه کند (محتشمی، ابراهیمی، علیاکبری و چیمه، 1395).
داشتن فرزند مبتلا به درخودماندگی منشا فشار روانی است Podjarny Happiness Cohen Yoon & Johnston Flemin و خود را به شکل اضطراب و افسردگی و کاهش شادکامی برای والدین نشان میدهد (مقتدری، اکبری و حقگو، 1394).
محتوای جلسات آموزشی واقعیتدرمانی به تصویر صفحه مراجعه شود Reality Therapy Training Package به تصویر صفحه مراجعه شودبرای اجرای پژوهش ابتدا مجوزهای لازم دریافت شد و بعد از انتخاب نمونه مادران دارای فرزندان دارای اختلال طیف درخودماندگی ابتدا ابزارهای شادکامی و مسئولیتپذیری بهعنوان پیشآزمون اجرا شد.
نگرانی در مورد آینده و دریافت حمایتهای اجتماعی self-stigmatize Gardiner & Iarocci Klingler, & Gray Wubbolding & Brickel Khanna Gallagher & Vella-Brodrick ممکن است زمینهساز این شده باشد که مادران با کودک درخودمانده از جلسات واقعیتدرمانی تاثیر معنیدار نپذیرند.