خلاصة:
طنز یکی از خرده گفتمان های گفتمان ادبی است که به هژمونیک شدن گفتمان انقلاب اسلامی ـ چه پیش از تثبیت انقلاب و چه بعد از تثبیت این گفتمان ـ کمک کرد. مفهوم هژمونی می تواند ابزاری برای تحلیل روابط میان ادبیات و جامعه باشد که هم می تواند جایگاه اهل ادب را ـ به عنوان عوامل هژمونیک کننده یا تغییرساز ـ در جامعه تعیین کند و هم تعیین کننده نقش نیروهای اجتماعی در متون ادبی باشد. برای رسیدن به این هدف هفته نامه گل آقا را به عنوان یکی از موفق ترین آثار طنز این دوره انتخاب کرده ایم تا نشان دهیم چگونه به عنوان یک ابزار هژمونیک کننده عمل کرد و در آخر چگونه این هفته نامه به عنوان یک گفتمان در دل اجتماع گفتمانی ایران هژمونیک شد. در بخش نخست، نقش گل آقا در هژمونیک کردن جمهوری اسلامی و همراه کردن نظام و مردم، ترویج پایبندی به نظام، تحکیم قدرت جمهوری اسلامی و نقد جمهوری اسلامی جهت اصلاح آن پرداخته شده و در بخش دیگر یعنی هژمونیک شدن گفتمان گل آقا، این مقاله به سوپاپ بودن طنز گل آقا، نمایندگی از مردم و ایجاد لذت پرداخته است.
Irony may be regarded as a sub-discourse of literature discourse that supported IR discourse to be a hegemony since the victory of IR. The concept of hegemony may be taken as such a means for analyzing the relation between literature and society that determines the position of the people of literature, as agaents causing hegemony or change, in society and the roal of social agents in literal texts. To attain such a goal, the weekly of Gol Aqa has been chosen to show that how it performed as a means its duty in the field and how it got hegemonic for people as a discourse. At first, the part played by Gol Aqa for making IR hegemonic, attracting attention of the people and the state both, propagating the quality of being faithful to the system ruling society, strengthening the power of and, at the same time, criticizing IR to reform it have been studied. Then, that is Gol Aqa`s becoming hegemonic, the paper has centered on Gol Aqa`s irony as a valve, the language of the nation and a ground for pleasure.
ملخص الجهاز:
در بخش نخست، نقش گل‌آقا در هژمونیک کردن جمهوری اسلامی و همراه کردن نظام و مردم، ترویج پایبندی به نظام، تحکیم قدرت جمهوری اسلامی و نقد جمهوری اسلامی جهت اصلاح آن پرداخته شده و در بخش دیگر یعنی هژمونیک شدن گفتمان گل آقا، این مقاله به سوپاپ بودن طنز گل‌آقا، نمایندگی از مردم و ایجاد لذت پرداخته است.
1. هژمونیک کردن نظام یکی از رویکردهای هژمونی، ایجاد ارتباط میان متن ادبی و اجتماع گفتمانی است به این معنی که متن ادبی چه تأثیری در هژمونیک کردن یا متزلزل کردن گفتمان‌ها در فضای اجتماعی دارد؟ در این قسمت از مقاله به برخی از اقدامات گل آقا در جهت هژمونیک کردن گفتمان انقلاب اسلامی می‌پردازیم.
با این اوصاف طنز از یک سو مقاومت در برابر قدرت است که سبب تجلی و گسترش قدرت مسلط می‌شود و از دیگر سو خود قدرتی است که با کمک دانش‌های محلی و جانبی، معانی و حقایق خود را تولید می‌کند و در نهایت لذت ناشی از مقاومت، سهم طنزپردازان و علاقه‌مندان به این طنزهاست.
طنز به‌عنوان یکی از خرده گفتمان‌های اجتماع گفتمانی ادبیات نیز از این قاعده مستثنا نبوده و پیوسته با مفصل‌بندی‌های تازه گفتمان خود را هژمونیک کرده است.
پس ابتدا به نقش گل آقا در هژمونیک کردن جمهوری اسلامی به همراه کردن نظام و مردم، ترویج پایبندی به نظام، تحکیم قدرت جمهوری اسلامی و نقد جمهوری اسلامی جهت اصلاح آن پرداخته شده و در بخش دیگر یعنی هژمونیک شدن گفتمان گل آقا این مقاله به سوپاپ بودن طنز گل آقا، نمایندگی از مردم و ایجاد لذت پرداخته است.
(
, 
, 
)
