گزارش: نقد تصویرگری را رونق می دهیم/ نخستین نشست نقد تصویرگری کتاب کودک و نوجوان محادثة ومقابلة

"به خصوص این که اولا آیا ظرفیت کتاب کودک و نوجوان(در کشور ما)آن قدرها زیاد است که ما برای آن در هر ماه، جلسه‌ای اختصاص دهیم؟یکی از دوستان می‌گفت:مگر ما چه داریم؟چه چیزی از تصویرگری‌ مانده است؟تمام کارها که دست کتاب‌های بازاری است،ما برای چه در این جلسه دور هم‌ جمع شویم؟من فکر می‌کنم که اگر ما هیچ کاری هم به جامعه نداشته باشیم،نقد آثار خود دوستانی که در این مجموعه هستند،کافی است. حجوانی:حالا برای این که ما این مسئله را بیشتر اثبات کنیم که این نشریه،نشریه‌ وزارت ارشاد به آن مفهوم نیست که توجیه‌کننده سیاست‌های ارشاد باشد،مطلبی را که شما گفتید،چاپ می‌کنیم تا ایشان هم بخوانند،ممکن است پاسخی هم داشته باشند و همین باب‌ بحثی باشد که چرا انجمن تصویرگران شکل نگرفت. از طرف دیگر،باید ببینیم آیا واقعا نیاز هست یا نه؟من فکر می‌کنم محور بحث و دستور جلسه را این موضوع‌ قرار دهیم که اصلا جامعه ما از این بعد تصویرسازی کتاب، نیازمند نقد است یا نه؟شما از کجا متوجه این مطلب شدید که‌ جامعه نیاز دارد و تصویرگران نیاز دارند که دعوت کردید تا عده‌ای در این جلسه صحبت کنند؟اگر این قضیه ثابت شود که جامعه نیاز دارد،می‌توانیم به صورت جدی آن را تعقیب‌ کنیم. نظر من‌ این است که شاید بهتر بود قبل از تشکیل جلسه،شما مثلا با پنج نفر از دوستان مذاکره‌ می‌کردید،یک کتاب جدید در اختیارشان قرار می‌دادید و از آن‌ها می‌خواستید که نظرشان را راجع به آن کتاب بنویسند و یا در این جلسه می‌نشستید و راجع به آن کتاب صحبت می‌کردید و حاصل آن،در کتاب ماه چاپ می‌شد و همین طور این روش ادامه پیدا میکرد."