خلاصة:
هدف اصلی این پژوهش توصیفی ـ پیمایشی، شناسایی عوامل مؤثر بر توانمندسازی منابع انسانی در سازمانهای رسانهای و ارتباطاتی دولتی بهمنظور شناسایی عواملی است که مانع توانمندی کافی منابع انسانی در تولید محصولات منطبق بر خواستۀ مخاطبان و ایجاد رضایت آنها میشود. جامعۀ آماری این پژوهش، خبرگان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران و سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است. در این پژوهش بهمنظور پالایش مؤلفهها برای شناسایی ابعاد هر مؤلفه، در سه مرحله از تکنیک دلفی بهره گرفته شد. برای تعیین روایی مدل از روایی صوری و محتوایی، روایی همگرا و روایی افتراقی استفاده شد و پایایی آن نیز بر اساس تحلیل مؤلفههای اصلی، آلفای کرونباخ، ʃ دیلون ـ گلدشتاین و پایایی معرفها محاسبه شد. یافتهها نشاندهندۀ ارتباط معناداری بین مؤلفۀ استراتژیک با مؤلفه فردی، مؤلفۀ استراتژیک با مؤلفۀ سازمانی، مؤلفۀ اقتصادی با مؤلفۀ فردی، مؤلفۀ سازمانی با مؤلفۀ توانمندسازی منابع انسانی و در نهایت مؤلفۀ فردی با مؤلفۀ توانمندسازی منابع انسانی بودند. مدل مورد بررسی 6/98 درصد از واریانس توانمندسازی منابع انسانی، 9/99 درصد از واریانس مؤلفۀ فردی و 4/96 درصد از واریانس مؤلفۀ سازمانی را تبیین کرد.
The main purpose of this descriptive-survey research was to investigate the factors affecting strategic empowerment of human resources in governmental communication and media organizations to identify the reasons why human resources are not capable enough to produce products that are in line with the demands of the audience and their satisfaction. The statistical population of this research includes of the experts in the Ministry of Communications and Information Technology and Islamic Republic of Iran Broadcasting (IRIB). In the present study, in order to identify the dimensions of each component,the Delphi technique has been used in three steps. To ensure the validity of the questionnaire, the researchers examined all content, face, convergent and discriminate validities. Besides, the reliability of the questionnaire was evaluated using principal component analysis, Cronbach’s alpha, Dillon-Goldstein’s ʃ index and reagent stability. The findings showed that there is a significant relationship between the following parameters: between the strategic component and the individual component; between the strategic component and the organizational component; between the economic component and the individual component; between the organizational component and the component of human resource empowerment; and finally, between the individual component and the component of human resource empowerment. The proposed model could explain 98.6% of the human resource empowerment variance, 99.9% of the individual component variance and 96.4% of the organizational component variance.
(
, 
, 
)
