راهبرد ایالات متحده در قبال جمهوری اسلامی ایران: از تغییر نظام تا تغییر رفتار (روایت اپوزیسیون فارسی زبان رسانه ای) مقالة

پژوهش های انقلاب اسلامی بهار 1396 - شماره 20 ، ج (Ministry of Science/ISC (‎34 صفحة - من 121 إلی 154 )

الکلمات المفتاحية: انقلاب اسلامی گفتمان تغییر رفتار تغییر نظام راهبرد ایالات متحده

خلاصة:

رفتار غرب و دستگاه دیپلماسی و تبلیغاتی غرب در قبال جمهوری اسلامی نشان می دهد که ایالات متحده در برخورد با این نظام سیاسی، دست کم پنج راهبرد را پشت سر گذاشته اند: راهبرد اول تلاش برای جلوگیری از وقوع انقلاب در سالهای منتهی به پیروزی آن در ایران است. راهبرد دوم، ارتباط گیری موثر با جریانات انقلابی موسوم به جریان معتدل در ماه های اولیه بعد از پیروزی (جریان ملی گرایی بازرگان) است. راهبرد سوم، تلاش برای تغییر قهری نظام انقلابی از طریق جنگ سخت است، راهبرد چهارم، تلاش برای تغییر نرم نظام اسلامی است. راهبرد پنجم، تمرکز بر تغییر رفتار انقلابی ایران به جای تغییر نظام سیاسی است. راهبرد اخیر، زمانی ظهور و بروز می یابد که چهار راهبرد قبلی در کوتاه مدت، مجال عملیاتی شدن نمی یابند. با این وصف، پرسش اصلی مقاله آن است که هدف نهایی آمریکا در برخورد با جمهوری اسلامی ایران، پیگیری عملی و موثر کدام راهبرد است: تغییر نظام یا تغییر رفتار؟ فرضیه اصلی مقاله، در چارچوب رویکرد منظومه ای لاکلاو و موف در تحلیل گفتمان، آن است که حتی در صورتی که در رویکرد خوشبینانه تغییر رفتار را راهبرد آمریکایی ها مفروض بگیریم، این تغییر رفتار به تغییراتی در نقطه کانونی گفتمان انقلاب اسلامی و شالوده شکنی تدریجی آن به رغم حفظ سبک و سیاق ظاهری آن به عنوان نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران خواهد انجامید و بنابراین تغییر واقعی رفتار جمهوری اسلامی لاجرم به عملی شدن سناریوی تغییر نظام نیز خواهد انجامید.

ملخص الجهاز:

"موضوع خود رژیم است» که در واشنگتن پست در 29 ژانویه 2006 به چاپ رسید تصریح کرده است: «آمریکا تنها دو راه را در قبال ایران در پیش رو دارد: اول این که با یک حمله تمام عیار نظامی، سرنگونی نظام و دولت جمهوری اسلامی ایران و اشغال آن را در پیش بگیرد و یا اینکه تلاش همه جانبه‌‌ای (شامل تنبیه نخبگان و تعامل مثبت با مردم) را برای تغییر سیاسی جمهوری اسلامی ایران از طریق راه‌‌کارها و ابزارهای غیر نظامی دنبال نماید. آنگونه که رادیو فردا در یکی از برنامه‌‌های خود تصریح می‌‌نماید به نظر نمی‌‌رسد که آمریکا سیاست قاطع و روشنی را در قبال ایران اتخاذ کند: در واشنگتن دو گروه با هم بر سر تصمیم ‌گیری در قبال نوع برخورد با ایران اختلاف نظر دارند: نو‌محافظه ‌کاران (دست راستی‌‌ها) که با بی‌‌فایده دانستن شیوه مذاکره با تهران، خواهان تغییر رژیم ایران هستند (که خود دو مکانیسم و ساز و کار دارد: تغییر قهری یا تغییر نرم مشتمل بر دیپلماسی سیاه و فروپاشی) و برخی دیگر از محققان، تحلیلگران و مقامات معتقدند که باید به جای تغییر رژیم، بر تغییر رفتار از طریق اعمال تحریم‌‌های اقتصادی و منزوی کردن جمهوری اسلامی متمرکز شد. (رادیو آمریکا، 30 /10 / 1385) از میان مقامات آمریکایی معتقد به این طرز تفکر می‌‌توان به دیدگاه جیمز وولسی، رئیس پیشین سازمان سیا، اشاره کرد که در یکی از جلسات کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا تحت عنوان «گام‌‌های بعدی در بحران ایران» مدعی شد هرگونه تلاش برای تغییر رفتار و موضع ایران بی‌‌نتیجه بوده و ماهیت نظام جمهوری اسلامی اصلاح ‌ناپذیر است."

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة:

دخول / الاشتراک

تحتاج الدخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.

دخول