خلاصة:
در این پژوهش برای نشان دادن نابرابری میان شهرستان های استان اردبیل 60 شاخص توسعه در بخش های بهداشتی درمانی، اجتماعی، آموزشی، فرهنگی، زیربنایی، با استفاده از مدل ویکور مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. همچنین جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات و ترسیم نمودارها و نقشه ها از نرم افزارهای Excel، SPss، ARC Map 10.1 استفاده شده است. همچنین جهت تعیین وزن شاخص های پژوهش از طریق تکمیل پرسش نامه توسط کارشناسان ( 20 نفر از کارشناسان و متخصصان) از مدلAHP استفاده گردید. طبق بررسی های صورت گرفته به این نتیجه رسیدیم که در سال 1390 از مجموع 10 شهرستان استان اردبیل، شهرستان اردبیل، توسعه یافته و شهرستان های گرمی، سرعین و خلخال شهرستان های رو به توسعه، شهرستان های پارس آباد، بیله سوار و نمین کمتر توسعه یافته و شهرستان های مشگین شهر، نیر و کوثر توسعه نیافته اند. این نابرابری ها بازتاب و برآیند عوامل محیطی، اقتصاد سیاسی، نارسایی های نظام برنامه ریزی فضایی به ویژه قطب رشد شهر اردبیل می باشد. همچنین طبق تحلیل و بررسی ها صورت گرفته به این نتیجه رسیدیم که نابرابری ناحیه ای در مقیاس شهرستان های استان اردبیل به صورت نامتعادل می باشد، بین جمعیت هر شهرستان و میزان توسعه یافتگی آن رابطه معناداری مثبتی وجود دارد، بین فاصله از مرکز استان و میزان توسعه یافتگی رابطه معناداری مثبتی وجود دارد.
In this study, to show the inequality between different cities in Ardebil province, 60 developmental indicators in different sections including health care, social, educational, cultural and infrastructural sections have been analyzed through VIKOR model. Moreover, for data analysis and graph and table representation of data Excel, SPSS, and ARC Map 10.1 software was used. For determining validity of the research indicators, questionnaires were completed by experts (16 experts and professionals in the related area) through AHP model. A survey in 2011 showed that from among 10 cities in Ardabil province, Ardebil city; Serein Germy and Khalkhal; Parsabad, Bilesavar and Namin; Meshginshahr, Nir and Kosar were developed, developing, less developed, and undeveloped areas, respectively. This inequality is the result of environmental, economic and political factors and it also reflects inadequacy of spatial planning, which places Ardabil in its high priority for development. Furthermore, according to the conducted analyses it is concluded that there is an imbalanced regional inequality on city scale in Ardabil province; there is a meaningful and positive relationship between the population of a city and the degree of its development; finally there is a meaningful and positive relationship between the distance from the provincial capital and the degree of its development.
(
, 
, 
)
