خلاصة:
در تحقیق حاضر گفتمان قهرمان و ضد قهرمان در ژانر حادثه ای مورد بررسی قرار می گیرد. در پژوهش حاضر سه سطح تحلیل برای بررسی نمونههای سینمایی انتخاب شده است تا از سطح توصیف صرف فراتر رفته و وارد تحلیل گفتمان متون شویم.
هدف از این پژوهش بررسی نحوه بازنمایی خودی در مقابل دیگری است. تصویر قهرمان به تنهایی مسئله تحقیق نبوده است و تا جایی مورد بررسی قرار می گیرد که ضدقهرمان نیز حضور داشته باشد.
در سطح اول روش شناختی از الگوی «سلبی و کادوری» برای بررسی معنای ضمنی و آشکار سکانسها، در سطح دوم الگوی روایت بارت برای توصیف نشانه شناختی استفاده شده است. در ادامه با استفاده از روش تحلیل گفتمان انتقادی وندایک گفتمان قهرمان و ضدقهرمان متن تحلیل شده است.
یافتههای این تحقیق تعیینکننده و تبیین کننده نوع شخصیتپردازی، نقش در پلات، قطببندی و ادبیات کلامی و سطوح هرمنوتیکی معنا در فیلمهاست.
با مشاهده و بررسی و تحلیل فیلمها آنچه که در مواجه با دیگری در تمام متون دیده شده است «الگوسازی مطلوب برای خود» و «ایجاد عدم مطلوبیت برای دیگری» است.