خلاصة:
رسانهها بهعنوان سازمانهای ارتباطی بینیاز از نظامهای نظارت و ارزیابی نسبت به ارزشهای دینی نیستند؛چه این که هر رسانهای بدون در نظر گرفتن دستاوردها و آگاهی از تاثیرات برنامههایش نمیتواند بر عملکردش اشراف و از صحت آن اطمینان داشته باشد؛ به عبارتی یک سازمان موفق بدون توجه به موفقیتها و شکستها و حرکت به سمت اصلاح اشکالات، راه تکامل و پیشرفت را نخواهد پیمود و این در حالی است که رسانهها با عملکردی وسیع و مخاطبانی گسترده به وجود چنین نظام نظارتی بیش از سایر نهادها احتیاج دارند؛ بهویژه که ما در کشوری زندگی میکنیم که نام مقدس (جمهوری اسلامی) را همراه خود داد؛ از همین رو رسانههای جمعی خصوصا رسانههای تصویری نیز با توجه به نقش ممتاز خود در شکلدهی افکار عمومی و قدرت فرهنگسازی بایستی همواره و از جمیع ابعاد بر ابعاد دینی و ترویج دین خود نظارت کنند. به همین منظور از اساتید و کارشناسان مختلف، با استفاده از پرسشنامه سوالاتی به منظور آنچه بیان شد، پرسیده شد.