بررسی رابطه مولفه‌های عقاید، اخلاق و احکام در معارف علوی علیه السّلام مقالة

گفتار و رفتار امیرمومنان علیه السّلام معیار اصلی شناخت حقیقت و سیمای واقعیاسلام است که می‌توان آن را از معارف و آموز‌ه‌های آن حضرت استحصاء نمود. عقاید به‌منزله ریشه‌های معارف علوی است و با اخلاق و احکام در هم تنیده است. شناخت منظومه عمیقی چون معارف علوی، بدون بررسی ارتباط میان عقاید، اخلاق و احکام میسر نیست. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که از منظر معارف علوی  قوانین و احکام اخلاقی مطلق و واقعی‌اند و ریشه در تقوای الهی و اعتقادات فرد مسلمان دارد. در اخلاق از منظر امام علی علیه السّلام ، بیشترین تاکید بر خودسازی و تقواپیشگی و پرهیز از هواهای نفسانی است و این در بستر اعتقاد به معاد و روز قیامت صورت می‌گیرد و از این لحاظ، اخلاق از دریای عقاید و اصول ثابت اسلامی که در معارف علوی شرح و بسط یافته‌اند، نشات می‌گیرد و ملازم با آن است. درباره ارتباط بین اخلاق با عقاید و احکام می‌توان چنین گفت که بین این معانی رابطه طولی و نیز عرضی وجود دارد و هر کدام از این مفاهیم وجودش از دیگری جدا نیست و یک نوع رابطه عقلی بین آنان حاکم است.

All managers try to succeed in their management; Imam Ali (a) has known a successful manager to base his/her purpose on God`s satisfaction. As Imam viewed, a manager should pass through five steps to attain such a purpose; the steps include: doing the works taken as excusable by God and His servants, being well-famed among God`s servants, founding beautiful buildings in cities, completing the grace upon those under his office and making their benevolence multiple. Managers that intend to attain minor and major purposes need three indexes: knowledge, ability and purity. In this paper essential grounds for attaining the index of knowledge have been studied. These grounds include accompanying scholars and using their thoughts, noticing consultation, regarding experience, paying attention to Divine traditions, far-sightedness and considering future, distributing works with regard to knowledge and training employees.