خلاصة:
در ایران موضوع ماهواره به گونهای متفاوت از سایر کشورهای دیگر که ممنوعیتی برای تجهیزات ماهواره قائل نیستند دنبال میشود و به رغم ممنوعیت قانونی و برخوردهای فیزیکی با استفاده کنندگان و متقاضیان این تجهیزات در جامعه شاهد افزایش مخاطبان و علاقه مندان این رسانه و به موازات آن پیشرفت ساختار تکنولوژی و فنی این وسیله جهت دسترسی افراد هستیم. ارزیابی وضعیت و شرایط جامعه ایران در ارتباط با ماهواره مبیّن این است که وجود اندوخته های فرهنگی، اجتماعی، تاریخی مردم ایران وتمایز آن با بسیاری از کشورهای آسیایی ممنوعیت این وسیله را با سوالات فراوانی مواجه ساخته زیرا قدمت فرهنگی و نظام عمیق ارزشی ایران تحمّل چنین محدودیتهای بی چون و چرایی را ندارد از سوی دیگر اگر ماهواره را
ناسازگار و در تقابل با مناسبات فرهنگی و رفتاری جامعه ی ایران بدانیم اولا راهبردی مقطعی و کوتاه است و ثانیا با مقابله ی قانونی تنها به پاک کردن صورت مساله پرداخته ایم و به بی محتوایی و کسل کنندگی رسانه ملی خود بیشتر دامن زده ایم حقیقت این است که مخاطب ایرانی هنگامی که در مقابل ارزش گذاری و گزینش بین رسانه ی ملی و برنامه های ماهواره ای قرار میگیرد تنوع گسترده و محتوای متناسب ماهواره او را به گزینش این وسیله هدایت میکند تا جایی که تاثیر انکار ناپذیر این رسانه بر روی کودکان و جذابیت این برنامهها برای آنها به عنوان قشری واجد ویژگی رفتاری و ذهنی متفاوت از سایر قشرها اندیشه ی اتخاذ شیوههای زیربنایی و تربیتی را از سنین پایین تر تقویت میکند؛ از این رو نگارندگان در این مقاله با روش تحلیلی – توصیفی به پیشگیری غیرکیفری در قالب دو گفتار پیشگیری اجتماعی و پیشگیری وضعی استفاده از تجهیزات دریافت از ماهواره در سیاست جنایی ایران خواهند پرداخت.
ملخص الجهاز:
ارزيابي وضعيت و شرايط جامعه ايران در ارتباط با ماهواره مبين اين است که وجود اندوخته هاي فرهنگي، اجتماعي، تاريخي مردم ايران وتمايز آن با بسياري از کشورهاي آسيايي ممنوعيت اين وسيله را با سؤالات فراواني مواجه ساخته زيرا قدمت فرهنگي و نظام عميق ارزشي ايران تحمل چنين محدوديت هاي بي چون و چرايي را ندارد از سوي ديگر اگر ماهواره را ناسازگار و در تقابل با مناسبات فرهنگي و رفتاري جامعه ي ايران بدانيم اولا راهبردي مقطعي و کوتاه است و ثانيا با مقابله ي قانوني تنها به پاک کردن صورت مسأله پرداخته ايم و به بي محتوايي و کسل کنندگي رسانه ملي خود بيشتر دامن زده ايم حقيقت اين است که مخاطب ايراني هنگامي که در مقابل ارزش گذاري و گزينش بين رسانه ي ملي و برنامه هاي ماهواره اي قرار ميگيرد تنوع گسترده و محتواي متناسب ماهواره او را به گزينش اين وسيله هدايت ميکند تا جايي که تاثير انکار ناپذير اين رسانه بر روي کودکان و جذابيت اين برنامهه ا براي آنها به عنوان قشري واجد ويژگي رفتاري و ذهني متفاوت از ساير قشرها انديشه ي اتخاذ شيوه هاي زيربنايي و تربيتي را از سنين پايين تر تقويت ميکند؛ از اين رو نگارندگان در اين مقاله با روش تحليلي – توصيفي به پيشگيري غيرکيفري در قالب دو گفتار پيشگيري اجتماعي و پيشگيري وضعي استفاده از تجهيزات دريافت از ماهواره در سياست جنايي ايران خواهند پرداخت .