خلاصة:
مطالعه حاضر به بررسی چالش ها و فرصت های هم افزایی فرهنگی تفریحی امام زاده قاضی الصابر (ع) می پردازد و در همین راستا نحوه تعامل سه سازمان میراث فرهنگی، اداره اوقاف استان تهران و شهرداری منطقه 3 تهران در زمینه ی مدیریت و ساخت مجموعه فرهنگی تفریحی در کنار یک فضای مذهبی را مورد مداقه قرار می دهد. در مطالعه حاضر از روش انسان شناختی کیفی و فن های مصاحبه نیمه ساخت یافته، مصاحبه روایی- اپیزودیک، گروه کانونی (فوکوس گروپ) و استراتژی مشاهده میدانی استفاده شده است، همچنین برای ساخت مدل مفهومی از مبانی نظری «حکمرانی خوب و سرمایه اجتماعی» و «اوقات فراغت و نشاط اجتماعی» مورد نظر قرار گرفته است.
یافته های مطالعه نشان می دهد که هم افزایی فرهنگی تفریحی امام زاده قاضی الصابر (ع) فرصت هایی نظیر، «تمرکزگرایی دینی و مسجد محوری»، «تجمیع نهادهای مذهبی»، «جذب جوانان به فضای مذهبی»، «افزایش مصرف فرهنگی»، «احیای نمادهای هویت بخش محله»، «معرفی امام زاده»، «افزایش وجوهات امام زاده (ع)»، «مشارکت و تعامل فرهنگی»، «افزایش سرمایه اجتماعی شهرداری»، «افزایش نشاط اجتماعی در محله»، «کاهش هزینه فعالیت فرهنگی و تفریحی» و «بازسازی بنای فرسوده امام زاده» را به همراه دارد. همچنین این هم افزایی با چالش هایی نظیر «تقدس شکنی»، «تخریب هویت محله»، «تخریب معماری سنتی امام زاده»، «عدم تناسب معماری امام زاده و مجموعه فرهنگی و تفریحی» و «عدم تناسب معماری امام زاده با فضای محله» مواجه است.
The following study scrutinizes the challenges and opportunities of constructing a cultural-recreational center in Qazi Al Saber Shrine; and in this regard، the interaction among The Cultural Heritage Organization، The Endowments Department and The Third District of Tehran Municipality to manage and construct a cultural-recreational complex next to a religious area is also taken into account. In this research، approaches such as qualitative anthropology، interview skills، episodic-narrative interviews، focus group and field study strategy have been applied. Moreover، to build a conceptual model، theoretical principles such as “decent ruling & social asset” and “free time & social merriment” have been contemplated.
The results show that the construction of this cultural-recreational complex will contribute to: religion centralization and mosque-based activities، the integration of religious institutions، attracting the young to religious areas، increasing cultural uses، reviving local identity symbols، introducing the Shrine، increasing the funds، cultural cooperation & interaction، increasing Municipality’s social asset، increasing social exhilaration in the area، reducing the cost of cultural-recreational activities and renovating the run-down structure of the Shrine. However، this construction will face challenges like blasphemy، the destruction of regional identity، the destruction of the traditional architecture of the Shrine، the incongruity between the architecture of the Shrine & the cultural-recreational complex، and the congruity between the architecture of the Shrine & the precinct atmosphere.
ملخص الجهاز:
محله ده ونک به لحاظ عمراني و امکانات شهري نسبت به ساير محلات ناحيه ١ شهرداري منطقه ٣ کمتر توسعه يافته است ، همچنين با توجه به فضاي فرهنگي، هويت سنتي- بومي حاکم بر محله ، وجود مسائل اجتماعي در محله و وجود شکاف طبقاتي و اقتصادي ميان شهروندان محله ده ونک ، پروژه مجموعه فرهنگي و تفريحي امام زاده قاضي الصابر (ع ) پيامدهاي منفي و مثبت فرهنگي، مذهبي، اجتماعي، اقتصادي، مديريتي براي شهروندان و محله خواهد داشت ؛ بنابراين شناسايي چالش ها و فرصت هاي هم افزايي فرهنگي تفريحي فضاي مذهبي مستلزم «ارزيابي تأثير اجتماعي و فرهنگي» در اقدام توسعه اي است .
اهداف مطالعه حاضر عبارت است از: ـ شناسايي پيامدهاي فرهنگي، مذهبي و اجتماعي هم افزايي فرهنگي تفريحي فضاي امام زاده قاضي الصابر (ع ) ـ فهم نحوه تعامل ميان سه نهاد شهرداري منطقه ٣ تهران ، اداره اوقاف و ميراث فرهنگي استان تهران در هم افزايي فرهنگيتفريحي ـ بررسي نگرش نهادهاي محلي مذهبي نسبت به هم افزايي فرهنگي تفريحي امام زاده قاضيالصابر(ع ) ـ بررسي نحوه مديريت مجموعه فرهنگي تفريحي امام زاده قاضيالصابر (ع ) از سوي نهادهاي ذينفع توسعه و بازسازي امام زاده و فضاهاي مذهبي موجب تمرکزگرايي مذهبي در محله و حتي در منطقه ميشود.