خلاصة:
رفتارهای پرخطر که شیوع آن در جمعیت مبتلا به اچ آی وی بیشتر از جمعیت کلی است متاثر از عوامل چندی شامل ویژگی های زیستی، داشتن سبک زندگی ناسالم وعملکرد خانوادگی ناسالم و غیره است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش کارکرد خانوادگی در پیش بینی تصمیم گیری پرخطر در افراد مبتلا به اچ آی وی است که با درنظر گرفتن نقش میانجی متغیرهای سبک زندگی و تصمیم گیری پرخطر انجام پذیرفته است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی از نوع مدلیابی معادلات ساختاری است. این پژوهش بر روی 147 فرد مبتلا به اچ آی وی صورت گرفت و از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. نمونه آماری بر طبق روش های تعیین حجم نمونه و بر اساس خرده مقیاس های پرسش نامه های پژوهش 147 نفر تعیین شد. از پرسش نامه های ارزیابی رفتار پرخطر RBS، پرسشنامه انعطاف و انسجام خانواده، پرسش نامه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و برای ارزیابی تصمیم گیری پرخطر از آزمون بارت استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار لیزرل انجام شد. عملکرد خانوادگی با رفتار پرخطر رابطه منفی و معنی دار معکوسی با مقدار0.20 – داشت. تمامی نتایج بیان شده نشان می دهد که مسیر ها ومدل پژوهش تایید شده است. در این پژوهش دریافتیم که عملکرد خانوادگی با رفتار پرخطر به صورت مستقیم و به صورت غیر مستقیم و از طریق تصمیم گیری پرخطر و نیز سبک زندگی رابطه دارد. پژوهش های آینده باید سهم عوامل خانوادگی را در تصمیم گیری پرخطر افراد مبتلا به اچ آی وی بیش تر مد نظر قرار دهد.
Risk behaviors are more common in HIV-positive population than general population and are affected by various factors such as biological factors، lifestyle، family functioning and etc.. The aim of this research is to investigate how family functioning leads to risk behaviors in this population.
Methods: This research was conducted on 147 HIV-positive individuals and we used convenience sampling for data gathering. Sample size was chosen based on the questionnaire's subscales. We used Risk Behaviors Scale (RBS)، FACESS، HPLP and balloon analogue risk test (BART)، to assess risky decision making. The data were analyzed using Lisrel software and structural equation modeling method.
Findings: Findings suggests that there is a negative and meaningful relationship between family functioning and risk behaviors and un-direct effects were found because of two mediator factors of lifestyle and risky decision making.
Conclusion: Whatever family functioning becomes ameliorated، lifestyle improves and risky decision making declines and the possibility of risk behaviors will be reduced. Targeting family factors can be helpful to the interventions designed to reduce risk behaviors of HIV infected individuals.