خلاصة:
در دو دههی اخیر پای جنبشهای نوپدید دینی در ایران نیز باز شده است. این جنبشها در میان زنان و مردان پیروانی برای خود یافتهاند. اما بهنظر میرسد زنان بیشتر درگیر این جنبشها شدهاند و بیشتر نیز از عملکرد و تعلیمات این جنبشها آسیب دیدهاند. در این تحقیق دو پرسش اصلی مطرح میشود: چرا زنان به این جنبشها میپیوندند؟ و چه آسیبهایی از این جنبشها دریافت میکنند؟ این پژوهش با روش توصیفی - تحلیلی انجام میشود. در پایان این نتیجه حاصل میشود که برخی از برخوردهای مدافعین ادیان سنتی در جوامع مختلف ـ در اینجا بهویژه در جامعهی اسلامی ایران ـ همچنین برخی اثرهای مدرنیته، پیوستن زنان به جنبشهای نوپدید دینی را ترغیب میکند و نقد دقیق برخوردهای دینی و جنبشهای جدید، بدون غرضورزی و بیانصافی میتواند از آسیبهای جدی زنان در این شرایط جلوگیری کند.
فی العقدین الماضیین، تم فتح الحرکات الدینیة الجدیدة فی إیران. لهذه الحرکات أتباع بین النساء والرجال، ولکن یبدو أن للنساء أکثر مشارکة فی هذه الحرکات و أکثر أیضا أضرارا من عملیة و التعلیمات هذه الحرکات. عرض فی هذه الدراسة السؤالین الرئیسیین: لماذا تلتحق النساء لهذه الحرکات؟ و ما الضرر أصاب بهن من هذه الحرکة؟ تنفذ هذه الدراسة بطریق الوصفیة و التحلیلیة. فی النهایة، تتوفر هذه النتیجة أن بعض تفاعل المدافعین عن الأدیان التقلیدیة فی المجتمعات المختلفة- خصوصا فی المجتمع الاسلامی الإیرانی- کذلک بعض آثار الحداثة تشجع النساء علی الانضمام إلی الحرکات الدینیة الجدیدة، و نقد الدقیق لمواجهات الدینیة والحرکات الجدیدة دون تحیز والإجحاف یمکن أن تمنع الإصابات الخطیرة للمرأة فی هذه الحالات.
In the past two decades, new religious movements have been opened in Iran. These movements have found followers among men and women. It seems that women are more oriented to these movements than men and they have suffered more than men from the teachings of these movements. In this study, two main questions have been investigated: Why do women join these movements? And also what damage they receive from these movements? The method used in this research is descriptive and analytical. The result of this research is that the encounters of traditional religions defenders in various countries - Here, especially in the Islamic community of Iran- as well as some of the effects of modernity, encouraged women to join in new religious movements. Fair criticism of new religious movements can prevent serious injuries for women in these situations.
ملخص الجهاز:
"مهرداد درویشپور معتقد است که فردگرایی مدرنیته به لحاظ ساختاری چندان تأثیری در جامعهی مردان ایجاد نکرده است و پدرسالاری حاکم جوامع سنتی سبب شده است که فردگرایی مردان در جوامع مدرن چندان مورد چالش نباشد، اما فردگرایی زنان که به لحاظ تاریخی نسبت به مردان بسیار متأخر است، آشکارا مقابل سنتها قرارگرفته و این توهم را در زنان ایجاد کرده است که تنها سنتگرایان هستند که نوعی زنستیزی دارند و زنان را صرفا بهعنوان مادر، همسر و جنس دوم مینگرند (درویشپور، 1379: 63-60).
اما در بسیاری از جنبشهای نوپدید دینی، امکان دسترسی برابر به امکانات اجتماعی و فردی برای زنان و مردان گذاشته شده است؛ زیرا زنان در قرن بیستم و بیستویکم از مهمترین مشتریان جنبشهای دینی بهشمار میآیند و این جنبشها بیشترین توان خود را بهکار میبرند تا آنان را راضی نگه دارند.
البته در این زمینه الیزابت پاتیک نیز معتقد است که برخی جنبشهای نوپدید دینی از قدرت خود برای سوءاستفاده از زنان بهره میجویند.
الیزابت پاتیک معتقد است، اگرچه تعداد کمی از جنبشها نقشهای جنسیتی را دچار تغییر و تحول کردهاند، اما زنانیکه عضو این جنبشها هستند، تصور میکنند مشارکت آنها کار سنتی زنان در خانه را متحول کرده؛ زیرا در برخی اندیشهها محملهایی ایجاد شده تا هر کار کوچک زنان، همانند تمیز کردن خانه، فرصتی برای مراقبه یا ابراز خلوص خود نسبت به رهبرشان معرفی شود (Puttick,1997: 129-150).
در حالیکه احساسات و عواطف و حتی دغدغههای زنان در زمینهی سلامت خود تا حد ممکن سرکوب شده است (همان: 106)؛ جنگ با عواطف زنانه، اشتباهی بود که برای رسیدن به حقوق مساوی رخ داد و هنوز نیز این اشتباه تکرار میشود."