کوتا و گویا؛ خاطره‌ی «همایون صنعتی» از پدربزرگ: ترکه‌ای که خواهیم خورد مقالة

"گاهی فکر می کنم ریتم زندگی در نسل جدید آن قدر سریع شده که کمتر فرصت می کنیم برای بچه هایمان تجربه ای از این دست به یادگار بگذاریم تا سال ها بعد با خودشان آن را مرور کنند و یادشان بیاید که این درس و پند را کجا گرفته اند. می شود به جای دانش از واژۀ تجربه استفاده کرد؛ اما نسل جدید به واسطۀ اینترنت و شبکه های اجتماعی و خبرهای در لحظه و ویدئو و عکس، خود را باسوادتر و آگاه تر می داند و بالطبع بی نیاز از شنیدن پند و نصیحت بزرگتری است که احیانا حتی بلد نیست با گوشی های هوشمند کار کند! دانستن اینکه غذای مورد علاقۀ فلان بازیگر یا مدل ماشین فلان بازیکن بعدها در زندگی به هیچ کاری نمی آید، برای بچه هایی که شتابان به پیش می تازند، دشوار است؛ اما روزگار، یک روز، یک وقت و یک جا یادشان می آورد که پندهای پیرانه سر، همه، قصه و افسانه های حوصله سر بر نبود و کاش دقیق تر می شنیدند و بهتر به خاطر می سپردند."