خلاصة:
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های پس از ازدواج بر افزایش رضایت زناشویی زوجین مراجعه کننده به کلینک های خصوصی مشاوره شهر کرج بود.
روش: جامعه آماری در این پژوهش کلیه زوجین مراجعه کننده به کلینک های خصوصی در سال 1389 بود. از این جامعه 40 زوج که نمره آنها در آزمون رضایت زناشویی پایین تر از نقطه برش بود به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20 زوج) و کنترل (20 زوج) جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ بود. در این پژوهش از روش تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون گروه گواه استفاده شده است و قبل از اعمال مداخله های تجربی از گروه های آزمایش و گواه پیش آزمون به عمل آمد و پس آزمون نیز در پایان مداخله و آزمون پیگیری به فاصله 1 ماه بعد از اجرای پس آزمون انجام شد. گروه آزمایش ده جلسه 90 دقیقه ای در جلسات آموزشی شرکت کردند. تفاوت بین میانگین پیش آزمون و پس آزمون هر گروه از نظر معنی دار بودن آماری مورد بررسی قرار گرفت. بدین صورت آموزش مهارت های پس از ازدواج به عنوان متغیر مستقل اعمال گردید تا تاثیر آن بر افزایش رضایت زناشویی زوجین به عنوان متغیر وابسته مشخص گردد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس یک راهه (انکوا) و تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) استفاده شد.
یافته ها: در سطح p<0.05 نتایج نشان دادند که آموزش مهارت های پس از ازدواج باعث افزایش رضایت زناشویی زوجین می گردد. همچنین اثربخشی آموزش این مهارت ها بر 9 مولفه رضایت زناشویی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که آموزش مهارت های پس از ازدواج بر 8 مولفه، که عبارتند از: مسایل شخصیتی، ارتباط زناشویی، حل تعارض، مدیریت مالی، فعالیت های اوقات فراغت، روابط جنسی، فرزند و فرزند پروری، خانواده و دوستان زوجین موثر است اما آموزش این مهارت ها بر مولفه جهت گیری مذهبی تاثیر چندانی ندارد p<0.05.
ملخص الجهاز:
بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های پس از ازدواج بر افزایش رضایت زناشویی زوجین n 1 چکیده هدف : هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آمـوزش مهـارت هـای پـس از ازدواج بـر افـزایش رضـایت زناشـویی زوجـین مراجعه کننده به کلینک های خصوصی مشاوره شهر کرج بود.
همچنین اثربخشی آموزش این مهارت ها بر ٩ مؤلفه رضایت زناشویی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که آموزش مهارت های پـس از ازدواج بـر٨ مؤلفـه ، کـه عبارتنـد از: مسایل شخصیتی، ارتباط زناشویی، حل تعارض ، مدیریت مالی، فعالیت های اوقات فراغت ، روابط جنسی، فرزند و فرزند پـروری، خانواده و دوستان زوجین مؤثر است اما آموزش این مهارت ها بر مؤلفه جهت گیری مذهبی تأثیر چندانی ندارد.
همچنـین بـا نتـایج پـژوهش مهدویان (١٣٧٦)، مرادی(١٣٧٩)، نبی پور(١٣٨٤)، جعفری(١٣٨٥)، شاه سیاه و همکاران (١٣٨٨)و فقیهی و نعیم آبادی(١٣٨٨)و Dهمچنین به بررسی تأثیر آموزش مهارت های پس از ازدواج بر ٩ مؤلفه رضایت زناشویی پرداخت شد که نتایج نشان داد با ٨ مؤلفه رضایت زناشـویی(مسـایل شخصـیتی، ارتباط زناشویی، حل تعارض ، مدیریت مالی، فعالیت هـای اوقـات فراغـت ، روابـط جنسـی، فرزنـد و فرزندپروری و خانواده و دوستان ) تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت و بـا ١ مؤلفه دیگر(جهت گیری مذهبی)تفاوت معناداری بـین دو گـروه وجـود نداشـت و همـانطور کـه یافته های پژوهش نشان میدهد در بررسی فرضیه ٢ درباره ی مؤلفه اول مشخص شـد کـه آمـوزش مهارت های پس از ازدواج بر مسایل شخصیتی زوجین مؤثر است .
D Parenting,D maritalD conflictD andD adjustmentDfromDearlyDtoDmid-adolescence:DMediatedDbyDattachmentDstyle?D JournalDofDyouthDandDadolescence,D34DS2T,D97-110.