خلاصة:
گردشگری امروز، عصر گردشگری انبوه را پشت سر نهاده و وارد عرصه جدیدی شده است که گردشگری جایگزین نامیده می شود. گردشگری جایگزین یکی از مناسب ترین گزینه های توسعه پایدار گردشگری است. جوامع مختلف نیز برای توسعه گردشگری خود، به مسئله پایداری توجه زیادی نشان می دهند زیرا اصول پایداری و رعایت آنها در توسعه سبب منفعت بلند مدت برای گردشگران و جامعه محلی خواهد شد. گردشگری تاریخی یکی از اشکال گردشگری جایگزین است که با در نظر گرفتن اصول پایداری، می تواند یکی از اولویت های توسعه گردشگری خیلی از جوامع محسوب شود. کشور ایران با توجه به تاریخ و تمدن غنی و فراوان خود، از توانایی زیادی برای توسعه گردشگری تاریخی برخوردار است.
روش تحقیق در این پژوهش ،بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت ،توصیفی و موردی می باشدکه ضمن جمع آوری اطلاعات گردشگری استان و دسته بندی آن ،در ابتدا توسط مدل TOPSIS به سطح بندی توانمند یهای استان پرداخته شده است.نتایج حاصله در این پژوهش بیانگر آن است که در اکثر موارد،استان از لحاظ شاخص های توسعه یافتگی با توجه به توان های آنان در وضعیت خوبی قرار نگرفته است .