خلاصة:
کمتر بودن موانع تجاری و غیرتجاری در داخل یک کشور در مقایسه با سطح بینالملل، امکان برقراری قانون قیمت واحد و افزایش احتمال همگرایی قیمت را در بین مناطق مختلف کشور مطرح میکند. با این وجود، ممکن است تحت تاثیر شرایط آب و هوایی، جغرافیایی، اقتصادی و...، قیمتها در مناطق مختلف یک کشور همبستگی نداشته و همگرایی سطح عمومی قیمتها بین این مناطق به وجود نیاید. مطالعه حاضر به دنبال بررسی عوامل موثر بر همگرایی سطح عمومی قیمتها بین استانهای ایران طی دوره زمانی 1392:12-1386:1 میباشد. از جمله این عوامل میتوان به اختلاف متوسط نرخ رشد درآمد سرانه دو استان، اختلاف متوسط نرخ رشد جمعیت دو استان و فاصله جغرافیایی میان دو استان اشاره کرد. برای دستیابی به هدف مطالعه، ابتدا همگرایی سطح عمومی قیمتها بین استانهای ایران با استفاده از رهیافت دو به دو پسران (2007) بررسی میشود. نتایج بیانگر آن است که فرضیه صفر، مبنی بر عدم وجود همگرایی سطح عمومی قیمتها بین استانهای ایران رد میشود. سپس به منظور بررسی عوامل موثر بر همگرایی سطح عمومی قیمتها از مدل پروبیت استفاده میشود. نتایج حاکی از آن است که احتمال همگرایی صرفا تحت تاثیر اختلاف متوسط نرخ رشد درآمد سرانه بین استانها قرار میگیرد، به نحوی که با نرخ رشد درآمد سرانه متفاوت بین استانها، همگرایی سطح عمومی قیمتها بین استانهای ایران غیرمحتمل میباشد.
The lower rate of the trade and nontrade barriers inside a country compared with the international scale makes the establishment of the law of one price possible and increases the probability of price convergence in that country. However, the price convergence can be influenced by climatical, geographical, economical and… conditions so that, as time passes, the price will not be consistent in different locations of the same country and the convergence of prices will not be possible in those locations. The present study examines the factors influencing the convergence of prices among Iran’s provinces during years 2007: 4-2014:3. In the first step for achieving this purpose, the convergence of prices among various provinces was examined by using pairwise approach of Pesaran (2007). The results indicate that the null hypothesis of no convergence is rejected, but also that a substantial portion of price levels fail to converge. For studying the factors which influence the convergence of prices the Probit model was used. The results indicated that the convergence probability is influenced by the growth rate of the per capita income so that with different growth rates of per capita income, the convergence in Iran’s provinces is unlikely during the examined period.
ملخص الجهاز:
وی در این مطالعه از داده های شاخص قیمت مصرف کننده ١٣ گروه کالایی در دوره زمانی ١٩٩٨ - ١٩٦٠ استفاده کرده و نشان می دهد در هر هشت گروه کالاهای تجاری و دو گروه از پنج گروه کالاهای غیرتجاری مورد بررسی ، فرضیه های صفر مبنی بر عدم وجود همگرایی قیمت نسبی کالاهای بین شهرها، در سطح ٥ درصد رد می شود.
٢. روش شناسی تحقیق همان گونه که قبلا نیز مورد اشاره قرار گرفت ، هدف مطالعه حاضر بررسی عوامل مؤثر بر همگرایی سطح عمومی قیمت ها بین استان های ایران طی دوره زمانی ١٣٩٢:١٢-١٣٨٦:١ است .
نتایج حاصل از برآورد مدل (٤) که در آن متغیرهای اختلاف متوسط نرخ رشد درآمد سرانه بین دو استان و فاصله جغرافیایی بین دو استان به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شده اند، نشان می دهد که متغیر اختلاف متوسط نرخ رشد درآمد سرانه بین دو استان در حضور متغیر مسافت جغرافیایی بین دو استان تأثیر معناداری بر احتمال همگرایی داشته و علامت ضریب آن مطابق انتظار بوده و مبانی نظری موجود در این زمینه تأیید می شود.
J. Sonora (2002); quot;Price Level Convergence Among United States Citiesquot;, International Economic Review, vol.
Wei (2006); quot;Price Index Convergence in Chinaquot;, The Review of Economic and Statistics, vol.
(2014b); quot;Pairwise Tests of Convergence of Japanese Local Price Levelsquot;, International Review of Economics and Finance, vol.
Wei (1996); quot;Convergence to the Law of One Price without Trade Barriers or Currency Fluctuationsquot;, Quarterly Journal of Economics, vol.