خلاصة:
ارایه مدل سرمایه ی فکری در حال حاضر که سازمان های امروزی کشور تلاش خود را تنها در حفظ نگهداری دارایی های فیزیکی معمول دارند ، می تواند نگرش مدیران سازمان ها را به سوی ارزشیابی دارایی های غیر ملموس هدایت نموده و توجه آن ها را به نگهداری و حفظ این گونه منابع فکری جلب کند و علاوه بر این که موجب شناسایی ترکیب این دارایی ها گردد ، ارزش های هر یک از آن ها را در مقایسه با یکدیگر تعیین کرده و بهترهای لازم برای موفقیت سازمان ها در آینده تعیین نماید؛ از این رو پژوهش حاضر در ابتدا به تعریف سرمایه فکری و عناصر آن می پردازد، سپس نحوه ی افشا، گزارش گری و مدیریت سرمایه های فکری را مورد بررسی قرار داده و در بخش پایانی به معرفی مدلی برای سنجش، گزارشگری و مدیریت سرمایه ی فکری در دانشگاه ها می پردازد.
ملخص الجهاز:
"برای مواجه با با چنین چالش هایی ، موسسات آموزش عالی می بایست به طور جدی فرایند های خلق دارایی دانشی خود را مدیریت نمایند و ارزش سرمایه های فکری خود را بشناسند (راولی ، 2000 ) مطالعات انجام شده نشان می دهد توجه بیشتر به سرمایه های فکری سازمان به ویژه دانشگاه ها می تواند زمینه ی بهره گیری بیشتر از پتانسیل های بالقوه ی موجود در آن را فراهم ساخته و از هدر رفتن بیشتر این نیرو ها جلوگیری کند .
دانشی شدن دانشگاه ها و مشخص شدن ارزش سرمایه ی فکری آن ها می تواند تاثیر شگرفی بر افزایش کارایی این مجموعه داشته و عملکرد آموزشی و پژوهشی آن ها را ارتقا بخشد (صبوری مطلق ، 1386 به نقل از زنده بودی) ارایه مدل سرمایه فکری در حال حاضر که سازمان های امروزی کشور تلاش خود را تنها در حفظ نگهداری دارایی های فیزیکی معمول دارند ، می تواند نگرش مدیران سازمان ها را به سوی ارزشیابی دارایی های غیر ملموس هدایت نموده و توجه آن ها را به نگهداری و حفظ این گونه منابع فکری جلب کند و علاوه بر این که موجب شناسایی ترکیب این دارایی ها گردد ، ارزش های هر یک از آن ها را در مقایسه با یکدیگر تعیین کرده و بهترهای لازم برای موفقیت سازمان ها در آینده تعیین نماید (رفیعی ، 1386 به نقل از زنده بودی) (رجوع شود به تصویر صفحه) یکی از مدل های مشهور برای گزارشگری و افشای سرمایه های فکری در دانشگاه ها مدل مرکز تحقیقاتی اتریش (مدل ARC ) می باشد."