خلاصة:
جرم تجاوز به عنف به موجب بند «ت» ماده 224 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 مستوجب اعدام زانی است و وفق قانون آیین دادرسی کیفری باید از قربانی جرم، حمایتهای قانونی لازم به عمل آید تا ضمن دادرسی عادلانه و اعمال مجازات متجاوز، خسارات بدنی، عاطفی و روانی وی نیز جبران گردد. معالوصف تجویز سقط جنین ناشی از این رابطه بهسادگی امکانپذیر نیست؛ هرچند برخی فقها با استناد به مبانی فقهی مانند قواعد لاحرج، لاتضار والدها بولدها، دفاع مشروع و... رفع حرمت سقط جنین را با لحاظ شرایط روحی و روانی زن، اکراه و عدم رضایت وی در تحقق جرم و بارداری و نیز تحمیل شرایط نامساعد اجتماعی و خانوادگی بر وی جایز دانستهاند؛ لکن این امر با نظر مشهور فقها مغایرت داشته و با حق طفل بر بهرهمندی از کلیه حقوق انسانی، از جمله حق حیات(پیش و پس از تولد)، نیز در تعارض است؛ زیرا طفل صرفنظر از نژاد، رنگ، مذهب، منشأ تولد، اقدامات والدین و... واجد حق تمتع از تمامی حقوق انسانی است و به واسطه اعمال خلاف قانون والدین یا یکی از ایشان، نمی توان حق اولیه وی بر حیات را سلب کرد.
ملخص الجهاز:
رفع حرمت سقط جنین را با لحاظ شرایط روحی و روانی زن، اکراه و عدم رضایت وی در تحقق جرم و بارداری و نیز تحمیل شرایط نامساعد اجتماعی و خانوادگی بر وی جایز دانستهاند؛ لکن این امر با نظر مشهور فقها مغایرت داشته و با حق طفل بر بهرهمندی از کلیه حقوق انسانی، از جمله حق حیات(پیش و پس از تولد)، نیز در تعارض است؛ زیرا طفل صرفنظر از نژاد، رنگ، مذهب، منشأ تولد، اقدامات والدین و...
به دیگر سخن، هرگاه طفل حاصل رابطه مشروع و قانونی زن و شوهر باشد، حمایتهای قانونی فوق که تنها معطوف به حفظ حیات وی میباشد، قابل قبول است؛ لکن این ابهام مطرح است که اگر بارداری بدون مجوز قانونی و از طریق ارتکاب جرم نسبت به مادر واقع شده باشد و رابطه عاطفی میان والدین طفل و وی وجود نداشته باشد، آیا میتوان به قطعیت احکام فوق را مجرا دانست؟ به واقع در این حالت میان حق زن قربانی بر بدن خود و خواسته وی دایر بر از بین رفتن آثار جرم تجاوز به عنف از جسم و روح وی یا حق جنین بر حفظ حیات، تعارض و تزاحم پدید میآید.
حال زنی را که خود بزهدیده و قربانی جرم جنسی است و از یک سو مورد حمایت کیفری قرار دارد، میتوان محکوم به تحمل بارداری و تولد طفل کرد؟ آیا وی وظیفه قانونی بر ادامه فرایند بارداری دارد و خاتمه بارداری از طریق سقط جنین نامشروع، منتهی به اعمال کیفر خواهد شد؟ از حیث روانی و به دلیل ارتکاب خشونت جنسی علیه مادر، انزجار وی از مرتکب و به تبع وی جنین، غیر قابل اغماض است و این امر احتمال عدم خواست مادر بر ادامه بارداری را افزایش میدهد.