خلاصة:
این مقاله، مرور و فراتحلیلی بر مقالات حوزه رفاه اجتماعی در ایران طی دوره زمانی 93 -1380
است. پرسش اساسی مقاله این است که پژوهش رفاه اجتماعی در ایران در این دوره چه ویژگیهایی
داشته و به چه مسائلی پرداخته است؟ هدف اصلی این فراتحلیل، بررسی و دست هبندی پیشینه رفاه
پژوهی علمی در کشور به منظور شناخت شباهتها و تفاوتهای این پژوهشها و دستیابی به درکی
کلی از رفاه و رفاه پژوهی است. در این پژوهش، پس از جس توجو و مطالعه مقالات متعدد، 54 مقاله
14 سال( انتخاب و مورد ( علمی- پژوهشی با عنوان و کلیدواژه رفاه در کشور در فاصله زمانی 93
بررسی قرار گرفته اند. متغیرهای اصلی بررسی شده در این پژوهش از این قرار هستند: قلمرو رشت های
)حوزه مطالعاتی( مقالات، دوره زمانی بررسی مساله، رو ششناسی، میدان مطالعه، ابزار گردآوری اطلاعات،
جامعه آماری )گرو ههای هدف(، رهیافتهای نظری، رو شهای نمونه گیری، واحد تحلیل، نوع تحقیق،
تکنیکهای تحلیل داده ها، شاخصهای رفاه اجتماعی و یافته های مقالات. طبق یافته های این پژوهش،
مقالات بررسی شده، بیشتر از رو شهای اقتصادسنجی و پس از آن، اسنادی )کتابخانه ای( استفاده کرد هاند.
نزدیک به نیمی از مقالات، جامعه آماری یا گرو ه های هد فشان را به درستی مشخص نکرد هاند. واحد
تحلیل اصلی مقالات، فرد و همچنین طر حها و برنام هها بوده است. ضعف مسال همندی و زما نمندی، در
بسیاری از مقالات مشاهده میشود. کثرت مقالات توصیفی- تحلیلی )از حیث نوع تحقیق( و کمّی- کیفی
)به لحاظ تکنیکهای تحلیل(، ابهام در نمون هگیری و ضعف نظری، ویژگی دیگر بسیاری از مقالات است.
تمرکز بیشتر بر سوی ههای عینی رفاه اجتماعی نسبت به جنب ههای ذهنی آن و تقلیل رفاه اجتماعی به
بعد اقتصادی در شمار قابل توجهی از پژوهشها، مساله دیگری است که میتوان به آن اشاره کرد. البته
از آنجا که این تحقیق بر بخشی از پژوه شهای حوزه رفاه در کشور در دوره زمانی خاصی متمرکز شده،
یافته های آن لزوما نشانگر وضعیت کلی پژوهش در این حوزه نیست.