خلاصة:
مقاله حاضر به بررسی مطالعه روند توسعه شرکت های تعاونی استان قم و ارئه الگوی مناسب برای تقویت تعاونیها میپردازد بدین ترتیب برای شناسایی این
شرکت و ۳۸۵ نفر از اعضای عادی شرکتهای تعاونی و تعداد 100 نفر از اعضای
هیئت مد یره و مدیران عامل میباشد. مجموعه یافتهها نشان میدهد که درمجموع تعاونیهای استان قم به لحاظ کمی رشد داشتهاند ولی به لحاظ کیفی (مثل
برگزاری دورههای آموزشی» مشارکت» جذب مدیران متخصص و ...) این رشد
بهموازات رشد کمی انجام نگرفته است و اما درمجموع اکثریت اعضاء بیان
کردهاند که با ایجاد اصلاحاتی در تعاونیها خواهان ادامه فعالیت آنها میباشند.
چارچوب نظری تحقیق نشان داد که سه دسته از عوامل (درونسازمانی»
برونسازمانی و ساختاری) در موفقیت شرکتهای تعاونی مور میباشند.
نتایج حاصل از رگرسیون چند متغیره در خصوص تاثیر عوامل درونسازمانی
مور در موفقیت شرکتهای تعاونی نشان میدهد که اولین و مهمترین عامل»
قابلیت و تخصص مدیران شرکت با ضریب بتای ۳۱/ (۳۱/ - B) میباشد اما
عامل دوم میزان مشار کت خود اعضا (۲۴/ -B) و عامل سومی باور به تعاون در
بین اعضاء (۲۳/ - B) میباشد؛ و بعد از آن به ترتیب میزان رضایت اعضاء از
عملکرد مدیریت و تعاونی و درنهایت برخورداری اعضاء از آموزش (هرکدام با
(۲۳/ - B) میباشد. پس درمجموع میتوان گفت که میزان موفقیت هر سازمان در
گام اول به عوامل فوق مرتبط میباشد؛ اما در کنار آن همکاری عوامل
برونسازمانی (مثل اداره کل تعاون استان» اتحادیههاء بانکها و سایر سازمانهای
ذیربط) و تدوین جایگاه متناسب برای تعاونیها در اقتصاد کشور و اصلاح
قوانین دست و پاگیر تعاونیها بهعنوان عوامل ساختاری و کلان بدون تاثیر
نمیباشد.
ملخص الجهاز:
"جدول ٣: نمایش ضریب رگرسیونی هر یک از متغیرهای تحقیق بر روی میزان موفقیت شرکت های تعاونی Beta SEB B بتا بتا T Sig عنوان متغیر تی سطح (استاندارد (ضریب (استاندارد تست معناداری نشده ) خطا) شده ) (رجوع شود به تصویر صفحه) میزان موفقیت شرکت های تعاونی = Y ٧١% = R ٥٢% = R٢ ٧٩/٧٧ = F ٠/٠٠٠ = Sig. F بدین ترتیب نتایج جدول بالا را میتوان در قالب نمودار زیر به نمایش گذاشت : (رجوع شود به تصویر صفحه) نمودار ١: مدل تحلیل میزان تأثیرات مستقیم متغیرهای مستقل بر روی میزان موفقیت تعاونیها اگر خواسته باشیم به جمع بندی پیشنهادات در قالب مدون بپردازیم باید با توجه به بخش چارچوب نظری و نتایج حاصله میتوان سه دسته از عوامل (درون سازمانی ، برون سازمانی و ساختاری) را در موفقیت و یا عدم موفقیت شرکت های تعاونی مؤثر بدانیم ؛ و با توجه به نتایج این تحقیق و سایر تحقیقات انجام گرفته توسط نگارنده در خصوص تعاونیها (در سال های ١٣٨٠،١٣٧٩ و ١٣٨٢) میتوان گفت که سهم عوامل درون سازمانی (مثل باور به تعاونی، میزان برخورداری از آموزش در بین اعضای تعاونی و هیئت مدیره ، روحیه مشارکت و اعتماد در بین اعضاء و درنهایت مدیریت متخصص و دلسوز در جهت پیشبرد اهداف شرکت ) بسیار مهم و ضروری میباشد و ازاین رو با توجه به وضعیت موجود در جامعه (کشور و استان قم ) که تقریبا وضعیت برای همه تعاونیها مشابه میباشد و اگر هر تعاونی به این عوامل درون سازمانی توجه بیشتری داشته باشد موفق تر خواهد بود."