خلاصة:
پلیس سازمان امنیتی - انتظامی است است که در تمام کشورها، از جمله، وظیفه پیشگیری از جرایم را بر
عهده دارد و بیشتر اولین نماینده عدالت کیفری است که با شهروندان در ارتباط میباشد. به همین دلیل
نوع برخورد پلیس با مردم در شکلگیری طرز تلقی صحیح یا اشتباه از نظام امنیت شهری واجد اهمیت
سیاسی است. جامعه امروزی برای حل موثر مشکل جرایم و برقراری امنیت اجتماعی که حق مسلم هر
انسانی است، چشم امید به سوی پلیس دوخته است. تفکرات و راهبردهای پلیس نیز در حل معضل جرم و
پیشگیری از وقوع آن با گذشت زمان سیر تکاملی به خود گرفته است. بررسی نقش محوری پلیس در
پیشگیری از جرم و اهمیت وجود پلیس در پیشگیری و نقش تامین کننده امنیت در این حوزه از اهداف
این مطالعه است. پیشگیری از جرم یکی از جلوههای سیاست داخلی است که ارتباط تنگاتنگی با نظام
سیاسی حاکم بر جوامع بشری دارد و از مولفههای موثر و مهم در ایجاد جامعه امن است. امروزه پلیس با
بهره گیری از علوم مختلفی از جمله پیشگیری وضعی، جرایم را میتواند تشخیص دهد و تحلیل کند و
راهکارهایی برای رفع آنها ارائه دهد و از این رهگذر عملکرد خود را نیز ارزیابی کند.
ملخص الجهاز:
با وجود اين ، واژه پليس در قوانين و مقررات و نيز در افکار عمومي به طور کلي با مفهوم سرکوبي جرم و مجازات همراه بوده است ، اما از آغاز سال هاي دهه هفتاد ميلادي، با پذيرش نهاد پيش گيري به عنوان قلمرو جديد سياست کيفري در کنار قلمرو سنتي آن يعني سرکوبي، بينش نويني از مأموريت پليس در جامعه مطرح شد.
٣. گروهي ديگر نيز بر اين باورند که پيش گيري از بزه کاري مجموعه اقدامات غير قهرآميزي است که براي تحقق هدفي ويژه ، يعني مهار بزه کاري، کاهش احتمال وقوع جرم و کاهش شدت بزه در مورد علل جرائم اتخاذ ميشود.
رويکرد پليس زن در پيش گيري وضعي از جرايم عليه زنان ١- افزايش خطر شناسايي و دستگيري مجرمان پليس زن يکي از اهرم هاي قوي کنترل بزه کاري عليه زنان ميباشد و بهينه کردن استفاده از اين نيرو و سامان دهي آن ميتواند در کاهش آمار بزه کاري عليه زنان نقش مؤثر و قطعي داشته باشد.
استقرار پليس زن در مکان هاي آسيب پذير و خاص ، اقدامي در چارچوب پيش گيري وضعي محسوب ميشود و ميتواند ضمن شناسايي و حمايت از زنان آسيب پذير و آسيب ديده ، در جهت اصلاح و بازپروري جسمي و رواني آنان گام بردارد، مسلما با اين گونه اقدامات کنشي، وضعيت و اوضاع و احوال ما قبل و مشرف بر بزه کاري به ضرر مجرم تغيير ميکند و از ارتکاب جرم در آن محدوده زماني و مکاني يا نسبت به آماج معين پيش گيري ميشود (قناد، ١٣٩١: ٦-١٠٥).