خلاصة:
دیافراگم ها بخشی اساسی از سیستم نیروی مقاوم در برابر زلزله بوده و با توجه به این عملکرد، نیاز به
طراحی مناسب در برابر زلزله را دارا می باشند. لذا دیافراگم سازه به لحاظ صلبیت دارای اهمیت به سزایی
در انتقال و مستهلک نمودن بارهای دینامیکی وارده بر سازه به تراز پایه می باشد. ارزیابی نیروهای وارده بر
سازه در نواحی کششی و فشاری و برشی جهت محقق نمودن سطح عملکرد مورد انتظار سازه، دارای
اهمیت زیادی است. از طرفی یکی از عواملی که از صلبیت و سختی دالها می کاهد و باعث بروز رفتار
غیرصلب در آنها می گردد، وجود بازشوها (داکت ها) است. به طوری که می تواند باعث کاهش سختی
در آنها گردد. با تعبیهی بازشو در دال با هر سطحی، سختی آن کاهش مییابد؛ ولی رفتار دال برای
بازشوهای کوچک همچنان صلب میماند و کاهش سختی ایجاد شده، تاثیری بر رفتار دیافراگم ها ندارد.
از این رو، تلاش بر این است که اثر بازشوها و بالاخص شکل آنها به عنوان یکی از عوامل کاهندهی
سختی و صلبیت دیافراگم ها با استفاده از روش عددی اجزای محدود و به صورت پارامتری مورد بررسی
قرار گیرد. در این تحقیق به منظور مدلسازی و بررسی نتایج از نرم افزار اجزای محدود ABAQUS
استفاده می شود. بدین منظور اسکلت یک سازه بتنی و فلزی با یک طبقه و یک دهانه در نرم افزار مدل شده
و با تغییر پارامترهایی مثل شکل بازشو، نسبت مساحت بازشو به مساحت کف و محل قرارگیری بازشو،
مدلها مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته و نتایج خروجی شامل خیز و تغییر مکانها با یکدیگر مورد مقایسه
قرار خواهند گرفت و بررسی می شود که با افزایش یا کاهش نسبت سطح و نیز موقعیت بازشو، چه تغییراتی
بر روی تغییر مکان ها و خیز و تنش های سقف یا دیافراگم کف اتفاق می افتد.
ملخص الجهاز:
بدين منظور اسکلت يک سازه بتني و فلزي با يک طبقه و يک دهانه در نرم افزار مدل شده و با تغيير پارامترهايي مثل شکل بازشو، نسبت مساحت بازشو به مساحت کف و محل قرارگيري بازشو، مدل ها مورد تحليل و بررسي قرار گرفته و نتايج خروجي شامل خيز و تغيير مکان ها با يکديگر مورد مقايسه قرار خواهند گرفت و بررسي ميشود که با افزايش يا کاهش نسبت سطح و نيز موقعيت بازشو، چه تغييراتي بر روي تغيير مکان ها و خيز و تنش هاي سقف يا ديافراگم کف اتفاق ميافتد.
از اين رو، تلاش بر اين است که اثر بازشوها و بالاخص شکل آنها به عنوان يکي از عوامل کاهنده ي سختي و صلبيت ديافراگم ها با استفاده از روش عددي اجزاي محدود و به صورت پارامتري مورد بررسي قرار گيرد.
از اين رو، تلاش بر اين است که اثر بازشوها و بالاخص شکل آنها به عنوان يکي از عوامل کاهنده ي سختي و صلبيت ديافراگم ها با استفاده از روش عددي اجزاي محدود و به صورت پارامتري مورد بررسي قرار گيرد.
ديافراگم زماني انعطاف پذير خوانده ميشود که توزيع نيروهاي افقي بين اعضاي بابر جانبي، مستقل از سختي آنها و متناسب با سطح بارگير اعضا باشد و در اين حالت انحراف ديافراگم در مقايسه با تغيير شکل هاي اعضاي باربر جانبي بسيار بزرگ خواهد بـود.
S. Ansari, 2017, Analysis of Floor Diaphragm in Multi – Storied Reinforced Concrete Building, International Advanced Research Journal in Science, Engineering and Technology, Vol. 4, Issue 3, pp 126-131.